Helmuth Theodor Bossert

Helmuth Theodor Bossert
Data i miejsce urodzenia	11 września 1889 ; Landau in der Pfalz
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1961 ; Stambuł
	Specjalność: archeologia
Alma Mater	Uniwersytet Albrechta i Ludwika we Fryburgu
	Multimedia w Wikimedia Commons

Helmuth Theodor Bossert (ur. 11 września 1889 w Landau in der Pfalz, zm. 5 lutego 1961 w Stambule) – niemiecki i turecki historyk sztuki, filolog i archeolog.

Szkołę średnią ukończył w Karlsruhe, a następnie studiował historię sztuki na uniwersytetach w Heidelbergu, Monachium, Strasburg oraz Fryburgu Bryzgowijskim. W 1913 roku uzyskał na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu stopień doktora na podstawie rozprawy dotyczącej ołtarza w Tyrolu^[1].

Przez dwa lata pracował w muzeum we Fryburgu Bryzgowijskim. W czasie I wojny światowej był oficerem rezerwy. Po wojnie pracował w wydawnictwie Wasmuth w Berlinie. W 1933 wziął udział w kierowanej przez Kurta Bittela, wyprawie naukowej do Boğazköy. Był w tym czasie aktywistą NSDAP^[1]

W 1934 roku został mianowany profesorem języków i kultury Bliskiego Wschodu na Uniwersytecie Berlińskim, a także dyrektorem instytutu zajmującego się tą samą tematyką na Uniwersytecie Stambulskim. Około 1930 roku rozpoczął badania hetyckiego pismem hieroglificznago i ogólnej struktury języka hetyckiego. Podczas wypraw do Turcji badał starożytne kultury anatolijskie. W lutym 1946 po raz pierwszy odwiedził Karatepe, rok później, pod jego kierownictwem rozpoczęto tam wykopaliska hetyckich pozostałości architektonicznych i rzeźb reliefowych^[2]. Podczas tej pracy Bossert odkrył dwujęzyczne, fenicko-hetyckie inskrypcje, które pozwoliły na dalsze badania języka hetyckiego^[1].

W 1947 roku uzyskał obywatelstwo tureckie, w 1959 roku przeszedł na emeryturę^[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Der ehemalige Hochaltar in Unserer Lieben Frauen Pfarrkirche zu Sterzing in Tirol, Innsbruck 1914
Das Ornamentwerk. Eine Sammlung angewandter farbigen Ornamente und Dekorationen. Unter besonderer Berücksichtigung der weniger bekannten Kulturen für den praktischen Gebrauch, Wasmuth, Berlin 1924
Volkskunst in Europa. Nahezu 2100 Beispiele unter besonderer Berücksichtigung der Ornamentik auf 132 Tafeln, darunter 100 in mehrfarbiger originalgetreuer Wiedergabe, Wasmuth, Berlin 1926
Geschichte des Kunstgewerbes aller Zeiten und Völker, 6 tomów, Wasmuth, Berlin 1928–1935
Kamerad im Westen, 1930
Wehrlos hinter der Front, 1931
Šantaš und Kupapa. Neue Beiträge zur Entzifferung der kretischen und hethitischen Bilderhandschrift, 1932
Altanatolien, 1942
Die Ausgrabungen auf dem Karatepe (Erster Vorbericht) – Karatepe Kazilari. Birinci ön-rapor, Ankara 1950
Altsyrien. Kunst und Handwerk in Cypern, Syrien, Palästina, Transjordanien und Arabien von den Anfängen bis zum völligen Aufgehen in der griechisch-römischen Kultur, 1951

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Bossert, Hellmut Theodor. [w:] Verfolgung und Auswanderung deutschsprachiger Sprachforscher 1933-1945 [on-line]. [dostęp 2022-04-02]. (niem.).
↑ Helmuth Theodor Bossert, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-04-02] (ang.).

[zflprojekt-1] Bossert, Hellmut Theodor. [w:] Verfolgung und Auswanderung deutschsprachiger Sprachforscher 1933-1945 [on-line]. [dostęp 2022-04-02]. (niem.).

[Britannica-2] Helmuth Theodor Bossert, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-04-02] (ang.).

[1]

[2]