Heinrich Weigl
 major
| |
| Data urodzenia |
ok. 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 5 |
| Stanowiska |
komendant Obwodowej Komendy Uzupełniającej Obrony Krajowej Sanok |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Heinrich Weigl (ur. ok. 1863, zm. 9 kwietnia 1913 w Sanoku) – major c. k. Obrony Krajowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się około 1863[1]. Został oficerem c. k. Obrony Krajowej. Awansowany na stopień rotmistrza kawalerii Obrony Krajowej 1 maja 1898[2]. W 1912 jako oficer Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 5 ze Stockerau[3] był przydzielony jako referent do Obwodowej Komendy Pospolitego Ruszenia nr 37 w Castelnuovo (Landsturmbezirkskommando Nr. 37 in Castelnuovo)[4]. Awansowany na stopień majora 1 listopada 1912[5]. Jako oficer 37 Pułku Piechoty k.k. Landwehry[6] został komendantem utworzonego w 1913 Obwodowej Komendy Uzupełniającej Obrony Krajowej Sanok (Landwehr-Ergänzungsbezirkskommando Sanok)[7]. Zmarł 9 kwietnia 1913 w Sanoku na zapalenie płuc[1]. 11 kwietnia 1913 jego ciało transportowano z Sanoka do Darmstadt[8]. Był żonaty z Lili[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Odznaka za Służbę Wojskową 3 klasy (przed 1912)[4]
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1912)[4]
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (przed 1912)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 144 (poz. 53).
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 404.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 429.
- ↑ a b c d Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1912. Wiedeń: 1912, s. 126.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 445.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 358.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1913. Wiedeń: 1913, s. 90.
- ↑ Zmarli. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 16, s. 3, 13 kwietnia 1913.