HMS E2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS E2
Ilustracja
HMS E2 w czasie walk w Dardanelach w 1915
Historia
Stocznia

HM Dockyard Chatham, Chatham

Położenie stępki

14 lutego 1911

Wodowanie

23 listopada 1912

 Royal Navy
Wejście do służby

30 czerwca 1913

Wycofanie ze służby

7 marca 1921

Los okrętu

sprzedany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

676 ton (wynurzony),
809 ton (zanurzony)

Długość

54 metry

Zanurzenie

4,7 metra

Napęd
dwa spalinowe silniki disla 1750 KM, dwa silniki elektryczne 600 KM
Prędkość

15 węzłów na powierzchni
9,5 węzłów zanurzony

Zasięg

5600 km przy 10 węzłach

Uzbrojenie
cztery wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

30

HMS E2 – brytyjski okręt podwodny typu E. Zbudowany w latach 1911–1912 w HM Dockyard Chatham, w Chatham. Okręt został wodowany 23 listopada 1912 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 30 czerwca 1913 roku.

W 1914 roku E2 stacjonował w Harwich przydzielony do Ósmej Flotylli Okrętów Podwodnych (8th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Cdr. Davida de B. Stocksa[1].

W 1915 roku brał udział został przydzielony do Dardanelles Flotilla i brał udział w walkach w Cieśninie Dardanelskiej oraz Morzu Marmara pod dowództwem Lt. Cdr. E. de B. Stocksa. Z jego pokładu wysyłani byli także na ląd żołnierze w celach dywersyjnych. 8 września porucznik H.V. Lyon popłynął w kierunku mostu kolejowego w pobliżu Küçükçekmece z zadaniem jego zniszczenia. Most został rzeczywiście zniszczony, ale porucznik Lyon nie powrócił z akcji. Był ostatnim brytyjskim okrętem podwodnym wycofanym z Morza Marmara 2 stycznia 1916 roku[2].

Okręt został sprzedany 7 marca 1921 roku na Malcie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]