Grand Prix Portugalii 1987

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Portugalii 1987
Grande Premio de Portugal
12. wyścig z 16 w sezonie
448. Grand Prix Formuły 1
Tor Autódromo do Estoril
Portugalia Autódromo do Estoril
Data

20 sierpnia 1987

Trasa
Liczba okrążeń

70

Długość okrążenia

4,350 km

Dystans

304,500 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

27 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

14 kierowców

Wyniki
Pole position

Gerhard Berger
(1:17,620, Ferrari)

Zwycięzca

Alain Prost
(1h 37m 03,906, McLaren-TAG)

Najszybsze
okrążenie

Gerhard Berger
(1:19,282, Ferrari)

12. Grand Prix w sezonie 1987
Poprzednie

Grand Prix Włoch

Następne

Grand Prix Hiszpanii

Grand Prix Portugalii
1986 1987 1988

Grand Prix Portugalii 1987 (oryg. Grande Premio de Portugal) – 12. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1987, która odbyła się 20 września 1987, po raz czwarty na torze Autódromo do Estoril.

16. Grand Prix Portugalii, siódme zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.


Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
1 Francja Alain Prost Wielka Brytania Marlboro McLaren International MP4/3 TAG Porsche G
2 Szwecja Stefan Johansson Wielka Brytania Marlboro McLaren International MP4/3 TAG Porsche G
3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Wielka Brytania Tyrrell Racing Organisation DG/016 Ford Cosworth G
4 Francja Philippe Streiff Wielka Brytania Tyrrell Racing Organisation DG/016 Ford Cosworth G
5 Wielka Brytania Nigel Mansell Wielka Brytania Williams Grand Prix Engineering FW11 Honda G
6 Brazylia Nelson Piquet Wielka Brytania Williams Grand Prix Engineering FW11 Honda G
7 Włochy Riccardo Patrese Wielka Brytania Motor Racing Developments BT56 BMW G
8 Włochy Andrea de Cesaris Wielka Brytania Motor Racing Developments BT56 BMW G
9 Wielka Brytania Martin Brundle Niemcy West Zakspeed Racing 861 Zakspeed G
10 Niemcy Christian Danner Niemcy West Zakspeed Racing 861 Zakspeed G
11 Japonia Satoru Nakajima Wielka Brytania Camel Team Lotus 99T Honda G
12 Brazylia Ayrton Senna Wielka Brytania Camel Team Lotus 99T Honda G
14 Francja Pascal Fabre Francja Team AGS JH22 Ford Cosworth G
16 Włochy Ivan Capelli Wielka Brytania Leyton House March Racing Team 871 Ford Cosworth G
17 Wielka Brytania Derek Warwick Wielka Brytania Arrows Racing Team A10 Megatron G
18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Wielka Brytania Arrows Racing Team A10 Megatron G
19 Włochy Teo Fabi Wielka Brytania Benetton Formula B187 Ford Cosworth G
20 Belgia Thierry Boutsen Wielka Brytania Benetton Formula B187 Ford Cosworth G
21 Włochy Alex Caffi Włochy Osella Squadra Corse FA1I Alfa Romeo G
22 Szwajcaria Franco Forini Włochy Osella Squadra Corse FA1I Alfa Romeo G
23 Włochy Adrian Campos Włochy Minardi Team M187 Motori Moderni G
24 Włochy Alessandro Nannini Włochy Minardi Team M187 Motori Moderni G
25 Francja René Arnoux Francja Equipe Ligier JS29
JS29B
Alfa Romeo
Megatron
G
26 Włochy Piercarlo Ghinzani Francja Equipe Ligier JS29
JS29B
Alfa Romeo
Megatron
G
27 Włochy Michele Alboreto Włochy Scuderia Ferrari F1-87 Ferrari G
28 Austria Gerhard Berger Włochy Scuderia Ferrari F1-87 Ferrari G
30 Francja Philippe Alliot Francja Larrousse & Calmels F1 LC87 Ford Cosworth G

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr Kierowca Konstruktor Q1 Q2 Q3
1 28 Austria Gerhard Berger Ferrari
2 5 Wielka Brytania Nigel Mansell Williams
3 1 Francja Alain Prost McLaren
4 6 Brazylia Nelson Piquet Williams
5 12 Brazylia Ayrton Senna Lotus
6 27 Włochy Michele Alboreto Ferrari
7 7 Włochy Riccardo Patrese Brabham
8 2 Szwecja Stefan Johansson McLaren
9 20 Belgia Thierry Boutsen Benetton
10 19 Włochy Teo Fabi Benetton
11 18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows
12 17 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows
13 8 Włochy Andrea de Cesaris Brabham
14 24 Włochy Alessandro Nannini Minardi
15 11 Japonia Satoru Nakajima Lotus
16 10 Niemcy Christian Danner Zakspeed
17 9 Wielka Brytania Martin Brundle Zakspeed
18 25 Francja René Arnoux Ligier
19 30 Francja Philippe Alliot Lola
20 23 Hiszpania Adrian Campos Minardi
21 4 Francja Philippe Streiff Tyrrell
22 16 Włochy Ivan Capelli March
23 26 Włochy Piercarlo Ghinzani Ligier
24 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell
25 21 Włochy Alex Caffi Osella
26 22 Szwajcaria Franco Forini Osella
NQ 14 Francja Pascal Fabre AGS
Poz. Nr Kierowca Konstruktor Q1 Q2 Q3

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

  • Źródło: oficjalna strona Formuły 1[1]
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 2 1 Francja Alain Prost McLaren-TAG 70 1h 37m 03,906
2 Spadek 1 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 70 +0:20,493
3 Awans 1 6 Brazylia Nelson Piquet Williams-Honda 70 +1:03,295
4 Awans 6 19 Włochy Teo Fabi Benetton-Ford 69 Brak paliwa
5 Awans 3 2 Szwecja Stefan Johansson McLaren-TAG 69 +1 okr.
6 Awans 5 18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Megatron 68 +2 okr.
7 Spadek 2 12 Brazylia Ayrton Senna Lotus-Honda 68 +2 okr.
8 Awans 7 11 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Honda 68 +2 okr.
9 Awans 13 16 Włochy Ivan Capelli March-Ford 67 +3 okr.
10 Awans 14 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 67 +3 okr.
11 Awans 3 24 Włochy Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 66 Brak paliwa
12 Awans 9 4 Francja Philippe Streiff Tyrrell-Ford 66 +4 okr.
13 Spadek 1 17 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Megatron 66 +4 okr.
14 Spadek 5 20 Belgia Thierry Boutsen Benetton-Ford 64 +6 okr.
Niesklasyfikowani
  8 Włochy Andrea de Cesaris Brabham-BMW 54 Wtrysk
  27 Włochy Michele Alboreto Ferrari 38 Skrzynia biegów
  9 Wielka Brytania Martin Brundle Zakspeed 35 Skrzynia biegów
  22 Szwajcaria Franco Forini Osella-Alfa Romeo 32 Zawieszenie
  30 Francja Philippe Alliot Lola-Ford 31 Silnik
  25 Francja René Arnoux Ligier-Megatron 29 Chłodnica
  21 Włochy Alex Caffi Osella-Alfa Romeo 27 (Turbo)
  26 Włochy Piercarlo Ghinzani Ligier-Megatron 24 Zapłon
  23 Hiszpania Adrian Campos Minardi-Motori Moderni 24 Wypadek
  5 Wielka Brytania Nigel Mansell Williams-Honda 13 Elektryka
  7 Włochy Riccardo Patrese Brabham-BMW 13 Silnik
  10 Niemcy Christian Danner Zakspeed 0 DNS
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Okr. Czas / Strata Komentarz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]