Gieorgij Cyniow

Gieorgij Cyniow

Гео́ргий Ка́рпович Цинёв

generał armii
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1907 Jekaterynosław
Data i miejsce śmierci	31 maja 1996 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1941–1992
Formacja	Armia Czerwona KGB
Jednostki	Wydział Polityczny Frontu Kalinińskiego 4 Armia Uderzeniowa 57 Armia Grupa Wojsk Radzieckich w Niemczech 3 Zarząd Główny KGB II Zarząd Główny KGB
Stanowiska	I zastępca przewodniczącego KGB
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa pod Moskwą bitwa o Dniepr
Późniejsza praca	deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Odznaczenia

Gieorgij Karpowicz Cyniow (ros. Гео́ргий Ка́рпович Цинёв, ur. 22 kwietnia^?/5 maja 1907 w Jekaterynosławiu, zm. 31 maja 1996 w Moskwie) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych ukraińskiego pochodzenia, generał armii bezpieczeństwa państwowego ZSRR, I zastępca przewodniczącego KGB (1982–1985), Bohater Pracy Socjalistycznej (1977).

Życiorys

Od 1932 członek WKP(b), 1934 ukończył Dniepropietrowski Instytut Metalurgiczny i do 1939 pracował w zakładach metalurgicznych im. Karla Liebknechta w Dniepropietrowsku. Od 1939 na stanowiskach partyjnych w Dniepropietrowsku, sekretarz komitetu rejonowego WKP(b), w 1940 II sekretarz Komitetu Miejskiego WKP(b) w Dniepropietrowsku.

Od listopada 1941 w Armii Czerwonej, uczestnik wojny z Niemcami. Politruk sztabu grupy operacyjnej wojsk 21 Armii, od lutego 1942 zastępca szefa Wydziału Politycznego Frontu Kalinińskiego, od lipca do grudnia 1942 szef Wydziału Politycznego 4 Armii Uderzeniowej na Froncie Kalinińskim, od maja 1943 do końca wojny szef Wydziału Politycznego 57 Armii. Brał udział w walkach obronnych na Ukrainie, w bitwie pod Moskwą, w walkach zimowo-wiosennych 1943 w rejonie Charkowa, bitwie nad Dnieprem, bitwie na prawobrzeżnej Ukrainie, w zajęciu Mołdawskiej SRR, Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, Węgier i Austrii. 19 kwietnia 1945 mianowany generałem majorem Armii Czerwonej.

Od czerwca 1946 pomocnik Najwyższego Komisarza w komitecie wykonawczym Radzieckiej Strony Sojuszniczej Komisji w Austrii. 1948–1950 studiował w Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa w Moskwie, 1950–1951 zastępca Najwyższego Komisarza ZSRR w Austrii. Od 1953 funkcjonariusz organów bezpieczeństwa państwowego, od września 1953 szef Zarządu Wydziałów Specjalnych Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od 1954 w KGB. 9 stycznia 1957 mianowany generałem porucznikiem bezpieczeństwa państwowego. Od czerwca 1958 kierownik Wojskowego Instytutu KGB ZSRR im. Feliksa Dzierżyńskiego w Moskwie, od września 1963 szef Zarządu Specjalnego w 3 Zarządzie Głównym KGB, od maja 1961 szef Zarządu Specjalnego - zastępca szefa 3 Zarządu Głównego KGB, od lutego 1966 szef tego Zarządu. Od 24 maja 1967 członek Kolegium KGB, od 24 lipca 1967 szef II Zarządu Głównego KGB, od 27 października 1967 w stopniu generała pułkownika. Od sierpnia 1970 zastępca, a od śmierci Siemiona Cwiguna w styczniu 1982 do listopada 1985 I zastępca przewodniczącego KGB. Następnie członek Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. 13 grudnia 1978 mianowany generałem armii. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 8 do 11 kadencji. 1976–1981 zastępca członka, a 1981–1986 członek KC KPZR. Od 1992 w stanie spoczynku. Pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie.

Odznaczenia i nagrody

• Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (4 maja 1977)
• Order Lenina (trzykrotnie)
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
• Order Bohdana Chmielnickiego (ZSRR) II klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Nagroda Państwowa Rosyjskiej FSRR (1983)
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Bezpieczeństwa”

Medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=9935 (ros.)
• http://shieldandsword.mozohin.ru/personnel/zinev_g_k.htm (ros.)
• http://www.hrono.info/biograf/bio_c/cinev.html (ros.)