Franciszek Paśniczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Paśniczek
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1889
Garwolin

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1955
Garwolin

Zawód, zajęcie

pedagog, działacz społeczny

Narodowość

polska

Alma Mater

Konserwatorium Muzyczne w Warszawie

Stanowisko

burmistrz Garwolina (1934–1939)

Rodzice

Józef i Paulina z Brzostowskich

Małżeństwo

Zofia Paśniczek

Dzieci

Grzegorz

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Franciszek Paśniczek (ur. 23 sierpnia 1889 w Garwolinie[1], zm. 5 listopada 1955 tamże) – polski pedagog, działacz społeczny. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Józefa i Pauliny z Brzostowskich[1]. Siostrzeniec Wincentego Brzostowskiego, działacza niepodległościowego i wójta Łaskarzewa. Kształcił się w gimnazjum, a następnie w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie (ukończył je w 1912). Za czasów szkolnych działał w PPS w Garwolinie i w Warszawie. Od 1912 do 1914 prowadził w Warszawie Orkiestrę Symfoniczną Towarzystwa Muzycznego Orpheon.

Od 1915 do 1918 działał w POW (ps. „Ksawery Brzostowski”), był komendantem Obwodu. Od 1918 do 1922 służył w 9 pułku artylerii polowej, przemianowanym później na 3 pułk artylerii polowej Legionów. Oficer rezerwy Wojska Polskiego[1].

Po 1922 prezes Zarządu Powiatowego Związku Peowiaków w Garwolinie, nauczyciel gimnazjum w Wieluniu i szkoły powszechnej. Kierował chórem Świt w Garwolinie, który na początku 1932 połączył się z miejscowym Kołem Teatralnym, tworząc Towarzystwo Teatralne Świt (Paśniczek wszedł wówczas w skład zarządu Towarzystwa). W latach 1931–1933 kierował również chórem żołnierskim 1 pułku strzelców konnych. Był wydawcą i pierwszym redaktorem naczelnym (drugie półrocze 1934) Gazety Powszechnej Garwolińskiej. We wrześniu 1934 został wiceburmistrzem, a wkrótce później (11 grudnia 1934) burmistrzem Garwolina i funkcję tę pełnił do 1939. Za jego urzędowania, m.in.: oddano do użytku rzeźnię, rozbudowano plac targowy, założono ogródki działkowe[2].

W październiku 1939 został komendantem KOP Obwodu Garwolin[2] (ps. Lelewel), wkrótce później objął kierownictwo Sekretariatu Wydziału Organizacyjnego Komendy Głównej KOP. W Garwolinie Paśniczek utworzył Komitet Pomocy Żydom, który pomagał żydom z getta w Parysowie. W okresie okupacji opiekował się Alexandrem Lipsztatem (obecnie Olek Netzer), synem miejscowego lekarza wyznania mojżeszowego[2]. W czerwcu 1946 uczestniczył w zebraniu założycielskim Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość w Garwolinie. Pośmiertnie wraz z żoną Zofią został odznaczony medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (2006)[3][4].

Po wojnie Zofia Paśniczek prowadziła przydomowy sklepik ze słodyczami. Franciszek, fizycznie i psychicznie wyczerpany, miał z kolei problemy z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości. Po chorobie, zmarł w 1955. Zofia przeżyła go o 8 lat[2].

W 2017 w Garwolinie odsłonięto tablicę pamięci Franciszka Paśniczka[5]

Syn Grzegorz był żołnierzem AK, a następnie w latach 1946–1947 szefem wywiadu i łączności w sztabie Podobwodu WiN Dęby B - Garwolin.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Łoza 1938 ↓, s. 557.
  2. a b c d Odsłonięcie tablicy Franciszka Paśniczka [sylwetka] [online], Wirtualny Garwolin, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2019-08-21] (pol.).
  3. Jad Waszem: Righteous Among the Nations Honored. 2013-01-01. s. 69. [dostęp 2013-12-18].
  4. Paśniczek Franciszek [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2019-08-21].
  5. Tadeusz Mikulski, Odsłonięto tablicę pamięci Franciszka Paśniczka [online], eGarwolin.pl, 26 sierpnia 2017 [dostęp 2019-08-21].
  6. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938.
  • Tadeusz Oracki, Leksykon sławnych Mazowszan, Ciechanów 1977, s. 150
  • Zbigniew Gnat-Wieteska, Franciszek Paśniczek, „Głos Garwolina” 1997, nr 12, s. 36-37