Flora Farnese
| |
| Autor |
nieznany |
|---|---|
| Medium | |
| Wymiary |
3,42 m |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Flora Farnese – starożytna rzeźba marmurowa, uważana za rzymską kopię lub naśladownictwo greckiego oryginału z IV wieku p.n.e., przedstawiającego prawdopodobnie Afrodytę[1][2], być może nawiązująca do dzieła Praksytelesa[2]. Znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego w Neapolu[1][2][3]. Odkryta przypuszczalnie z posągiem tzw. Pomony, stanowiła część większej grupy rzeźbiarskiej[2].
Mierząca 3,42 m wysokości[1][2] rzeźba przedstawia żeńską postać odzianą w przylegający do ciała, podkreślający kształty chiton, z przepaską na wysokości bioder będącą przypuszczalnie dodatkiem kopisty[1]. Część źródeł podaje, że odnaleziono ją w Termach Karakalli podczas wykopalisk przeprowadzonych z polecenia papieża Pawła III w latach 1545–1546[1]. W rzeczywistości znana była już wcześniej, Marten Jacobszoon Heemskerk van Veen między 1532 a 1536 rokiem sporządził bowiem jej szkic[1]. W 1550 roku posąg odnotowany jest w kolekcji rzymskiego Palazzo Farnese[1], gdzie umieszczono go jako ozdobę dziedzińca[3]. W 1800 roku trafił do zbiorów Narodowego Muzeum Archeologicznego w Neapolu[3].
Rzeźba została poddana restauracji w latach 50. XVI wieku przez Guglielmo della Porta i pod koniec XVIII wieku przez Carlo Albaciniego[2]. Uzupełnienia konserwatorskie obejmują głowę i lewą rękę postaci[1]. Identyfikacja posągu jako wizerunku Flory jest dyskusyjna i zakwestionowano ją już w XVIII wieku[1]. Wysuwano inne interpretacje, według których jest to przedstawienie Terpsychory, Erato, Spes, Wenus, Hebe, Wiktorii, jednej z Hor lub kurtyzany[2].
W XVII i XVIII wieku rzeźba doczekała się licznych replik, m.in. ustawionej w Panteonie w Stourhead, dłuta Johna Michaela Rysbracka[1]. Jej marmurowa kopia, wykonana na zamówienie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przez włoskiego rzeźbiarza Pietro Staggiego, znajduje się w Łazienkach Królewskich w Warszawie[3], w budynku Starej Pomarańczarni[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 429–430. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c d e f g h Flora Farnese, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-05-28].
- ↑ a b c d Posąg Flory. Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. [dostęp 2019-05-28]. (pol.).