Fajalit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fajalit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

krzemian żelaza (Fe2[SiO4])

Twardość w skali Mohsa

6,5

Przełam

muszlowy

Łupliwość

niewyraźna, trójkierunkowa

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość minerału

4,39 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

brunatnobursztynowa, brunatna, oliwkowozielona

Rysa

biała

Połysk

silny szklisty, metaliczny, tłusty

Fajalit – bardzo rzadki minerał z gromady krzemianów, z grupy oliwinów. Nazwa związana jest z miejscem występowania minerałuwulkaniczną wyspą Faial na Azorach.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupowe. Najczęściej występuje w skupieniach ziarnistych i masywnych. Jest kruchy, przeświecający, tworzy szereg izomorficzny z forsterytem.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Stanowi składnik skał metamorficznych i magmowych: pegmatytów, granitów, syenitów, ryolitów. W złożach tlenkowych rud żelaza.

Miejsca występowania: Rosja – Kołyma (największe znalezione kryształy – do 20 cm), USA – Massachusetts, Teksas, Wyspy Azory, Norwegia, Włochy.

W Polsce – bywa spotykany w zmetamorfizowanych rudach żelaza na Dolnym Śląsku i w okolicach Strzegomia.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • ma znaczenie naukowe,
  • cenny dla kolekcjonerów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]