Erwin Kossowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erwin Kossowski
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1884
Rzeszów

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

1904–1928

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

73 Pułk Piechoty
28 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Erwin Krystyn Włodzimierz Kossowski (ur. 24 lipca 1884 w Rzeszowie, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 lipca 1884 w Rzeszowie, w rodzinie Mariana[1].

Jesienią 1904 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 58 w Przemyślu[2]. W latach 1912–1914 pełnił służbę w 4. batalionie tego pułku, który był detaszowany w Fočy na stanowisku komendanta oddziału karabinów maszynowych[3][4]. W szeregach tego batalionu wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[4]. Następnie w szeregach IR Nr 58 walczył na I wojnie światowej[5][6]. W 1914 jako komendant oddziału karabinów maszynowych został ranny[7]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1904)[8], nadporucznika (starszeństwo z 1 listopada 1910)[9] i kapitana (starszeństwo z 1 marca 1915)[10][11].

11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Ministerstwie Spraw Wojskowych[12]. W 1922 został dowódcą 73 Pułku Piechoty. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 133. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W marcu 1923 został przydzielony na stanowisko komendanta miasta Łodzi[14]. W czerwcu tego roku został przeniesiony do 28 Pułku Piechoty w Łodzi na stanowisko dowódcy pułku[15][16][17]. W październiku 1925 został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin na okres czterech miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[18]. W marcu 1926 został zatwierdzony na stanowisku oficera Przysposobienia Wojskowego w Dowództwie 9 Dywizji Piechoty w Siedlcach[19]. W kwietniu 1928 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[20][21]. Z dniem 31 października 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[22].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[23].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-16]..
  2. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 532.
  3. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 618.
  4. ↑ a b c Schematismus 1914 ↓, s. 494.
  5. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 382.
  6. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 504.
  7. ↑ Lista strat nr 34. c. i k. Ministerstwo Wojny, 1914-10-24, s. 5..
  8. ↑ Schematismus 1906 ↓, s. 315.
  9. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 329.
  10. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 80.
  11. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 84.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920, s. 498.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 24.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 marca 1923, s. 177.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 20 czerwca 1923, s. 402.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 206, 397.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 192, 342.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 106 z 15 października 1925, s. 570.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 2, 7.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 128.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 162.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 381.
  23. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 939.
  24. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 566.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erwin_Kossowski&oldid=66154961”