Erich Böhlke
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Erich Böhlke (ur. 9 września 1895 w Szczecinie, zm. 19 kwietnia 1979 w Delmenhorst[1]) – niemiecki dyrygent, kompozytor i pianista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem handlarza dziełami sztuki[2]. Debiutował publicznie jako pianista w wieku 11 lat, mając 13 lat dyrygował chórem męskim[1]. Studiował u Engelberta Humperdincka, Ferruccio Busoniego i Arturo Toscaniniego[2]. W 1923 roku został dyrektorem i dyrygentem Teatru Miejskiego w Szczecinie[1]. W 1926 roku został dyrygentem teatru miejskiego w Koblencji, następnie w latach 1929–1931 był dyrygentem orkiestry teatralnej w Wiesbaden[2]. Od 1933 do 1944 roku był generalnym dyrektorem muzycznym w Magdeburgu, a w latach 1934–1939 również intendentem[2]. Od 1947 roku działał w Oldenburgu[2]. W 1963 roku otrzymał tytuł profesora na Tokijskim Uniwersytecie Sztuki[1][2]. Otrzymał Pommersche Kulturpreis (1965)[1][2] oraz Krzyż Zasługi 1. Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1976)[2]. W 1975 roku został członkiem Rady Honorowej Heimatkreistag Gross-Stettin[1].
Był autorem około 50 kompozycji, w tym m.in. dwóch kwartetów smyczkowych, sonaty skrzypcowej, a także szeregu utworów fortepianowych i pieśni[2].