Dominik Maciej Krzyżanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dominik Maciej Krzyżanowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1977 r.
Środa Śląska

Zawód, zajęcie

pielęgniarz, menadżer ochrony zdrowia, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

doktor nauk medycznych

Alma Mater

Akademia Medyczna we Wrocławiu

Stanowisko

Dyrektor Naczelny Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. J. Gromkowskiego we Wrocławiu

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka honorowa „Za zasługi dla ochrony zdrowia”

Dominik Maciej Krzyżanowski (ur. 30 kwietnia 1977 roku w Środzie Śląskiej) – polski pielęgniarz, dyrektor naczelny Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. J. Gromkowskiego we Wrocławiu[1].

Do 30 czerwca 2022 r. pełnił funkcję dyrektora Departamentu Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Członek Rad Społecznych w wielu podmiotach wykonujących działalność leczniczą.

Przedstawiciel Marszałka Cezarego Przybylskiego w Wojewódzkiej Radzie do spraw Potrzeb Zdrowotnych (do 31.07.2022 r.). Adiunkt dydaktyczny Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, autor i współautor publikacji z zakresu opieki paliatywnej, opieki długoterminowej, zdrowia publicznego i psychoonkologii.

Mąż Ewy, ojciec trójki dzieci: Jana Kantego, Klary i Ksawerego.

Studia wyższe i podyplomowe[edytuj | edytuj kod]

W 2002 r. ukończył studia magisterskie na kierunku Pielęgniarstwo na Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. W 2008 r. uzyskał stopień dra n. med. w zakresie medycyny społecznej na Wydziale Lekarskim Kształcenia Podyplomowego Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu w wyniku pomyślnej obrony rozprawy doktorskiej pt.: Jakość życia chorych objętych opieką paliatywną (promotorem rozprawy była prof. dr hab. Alicja Chybicka[2]. Zrealizował Studia Podyplomowe Organizacji i Zarządzania w Ochronie Zdrowia na Uniwersytecie Wrocławskim w 2020 r., Master of Business Administration (MBA) – Zarządzanie w Ochronie Zdrowia w Collegium Humanum – Szkole Głównej Menedżerskiej w Warszawie w czerwcu 2021 r. oraz Executive MBA - zarządzanie w ochronie zdrowia w Uniwersytecie SWPS w czerwcu 2023 r.

Kariera naukowa, uzyskane kwalifikacje zawodowe[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania naukowe ukierunkował na opiekę zdrowotną seniorów, chorych w opiece długoterminowej i hospicyjnej oraz psychiatrycznej, a także wsparcie rodzin przewlekle chorych. W 2002 r. rozpoczął pracę w roli asystenta w Zakładzie Pielęgniarstwa Klinicznego na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Następnie wskutek restrukturyzacji Wydziału i Uczelni pracował w Zakładzie Medycznych Nauk Społecznych Katedry Zdrowia Publicznego (pełniąc obowiązki kierownika Zakładu) na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu, a od 2021 r. kontynuuje ją w Zakładzie Pielęgniarstwa Rodzinnego i Pediatrycznego jako adiunkt dydaktyczny.

Pracując na Uniwersytecie Medycznym był członkiem: Rady Wydziału Nauk o Zdrowiu (2012-2016), Uczelnianego Kolegium Elektorów (2012-2016), Uczelnianej Komisji Wyborczej (2002-2005), Senackiej Komisji Wydawniczej (2016-2020).

W latach 2008-2013 piastował stanowisko Kierownika Zakładu Podstaw Opieki Pielęgniarskiej w Instytucie Pielęgniarstwa Państwowej Medycznej Wyższej Szkoły Zawodowej w Opolu, a przez następny rok pełnił w tym podmiocie funkcję starszego wykładowcy. Nadzorował działalność Zakładu, zarządzał zespołem, tworzył i realizował projekty badawcze, czynnie uczestniczył w międzynarodowych konferencjach naukowo-szkoleniowych oraz był promotorem prac licencjackich. W Opolu jako przewodniczący komitetu naukowego i organizacyjnego organizował cykl konferencji Żyć godnie do końca.

W 2009 roku Minister Zdrowia powierzył mu obowiązki specjalisty w dziedzinie zdrowie publiczne, a w 2006 roku uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej, realizując specjalizację w Hospicjum im. Księdza Popiełuszki w Bydgoszczy. W 2014 roku uzyskał kwalifikacje z pielęgniarstwa ratunkowego, a 2009 roku z pielęgniarstwa w opiece długoterminowej[potrzebny przypis].

Współpraca z Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych[edytuj | edytuj kod]

Powołany siedmiokrotnie na Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego oraz Członka Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w zakresie egzaminu specjalizacyjnego z pielęgniarstwa onkologicznego i pielęgniarstwa opieki paliatywnej. W latach 2016-2017 został powołany do Komisji przygotowującej programy zatwierdzone przez Ministra Zdrowia w zakresach:

  • Specjalizacji z pielęgniarstwa onkologicznego (członek Komisji),
  • Kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa onkologicznego (członek Komisji), oraz
  • Kursu specjalistycznego Terapia bólu przewlekłego u dorosłych (przewodniczący Komisji).
    Był także współautorem pytań egzaminacyjnych do Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego w zakresie specjalizacji z pielęgniarstwa opieki paliatywnej i pielęgniarstwa onkologicznego[potrzebny przypis].

Redaktor naczelny i merytoryczny[edytuj | edytuj kod]

Jest członkiem Komitetu Naukowego/redaktorem tematycznym następujących czasopism naukowych:

Był współzałożycielem oraz w latach 2011-2020 pełnił stanowisko redaktora naczelnego kwartalnika Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne (Nursing and Public Health) na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu – zarządzał polityką wydawniczą, koordynował proces recenzowania i wydawania artykułów naukowych oraz pozyskiwał członków międzynarodowej Rady Naukowej i Recenzentów.

Członek Rady Społecznej[edytuj | edytuj kod]

Jest aktywnym członkiem następujących organów:

  • Rady Społecznej w Dolnośląskim Ośrodku Medycyny Pracy (od kwietnia 2019 r.[3])
  • Rady Społecznej w Wojewódzkim Zespole Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we Wrocławiu (od kwietnia 2019 r.[4]) ,
  • Dolnośląskiej Społecznej Rady Senioralnej (członek z powołania od czerwca 2019 r.[5])
  • Rady Społecznej w Dolnośląskim Szpitalu Specjalistycznym im. T. Marciniaka we Wrocławiu (od kwietnia 2020 r.[6])

Działalność hospicyjna[edytuj | edytuj kod]

Był współorganizatorem ogólnopolskiej akcji Hospicjum to też życie (2004-2008), konsultantem ogólnopolskiej akcji Umierać po ludzku (2008). Współtworzył programy realizowane przy współudziale Wydziału Zdrowia Urzędu Miasta Wrocławia: Specjalistyczny kurs dla wolontariuszy z zakresu opieki paliatywnej – program organizowany przez I.M.K.O.P. Paliatus (2003), Żyć godnie do końca – program organizowany przez NZOZ Hospicjum Bonifratrów we Wrocławiu (twórca i koordynator programu w l. 2004-2008).

W latach 2014-2019 był zaangażowany w działalność Bonifraterskiego Centrum Zdrowia we Wrocławiu jako dyrektor Hospicjum Stacjonarnego św. Jana Bożego (2014-2018), kierownik Hospicjum Domowego oraz Poradni Medycyny Paliatywnej (2015-2019), a także koordynator zespołu medycznego i pielęgniarz w wymienionych placówkach (2018-2019). Jako pielęgniarz współpracował z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej Hospicjum Bonifratrów im. Św. Jana Bożego we Wrocławiu od 2002 roku.

W zakresie działalności naukowej i hospicyjnej był współredaktorem recenzowanych podręczników: Krakowiak P., Krzyżanowski D., Modlińska A. (red.) Przewlekle chory w domu: poradnik dla rodzin i opiekunów[7] + płyta edukacyjna DVD, Fundacja Hospicyjna, Gdańsk 2010; (Wydanie w jęz. rosyjskim Gdańsk 2011; wydanie 2. zmienione i rozszerzone Gdańsk 2011; wydanie 3. uaktualnione Gdańsk 2019) Krzyżanowski D., Fal A., Steciwko A., Sochocka L. (red.) Żyć godnie do końca. T.1: Wyzwania opieki paliatywnej i hospicyjnej. Wyd. WCM, Opole 2010; Krzyżanowski D., Fal A., Steciwko A., Sochocka L. (red.) Żyć godnie do końca. T.2: Etyczne, psychologiczne i duchowe aspekty kresu życia, Wyd. WCM, Opole 2010; Binnebesel J., Bohdan Z., Krakowiak P., Krzyżanowski D., Paczkowska A., Stolarczyk A. (red.) Przewlekle chore dziecko w domu: poradnik dla rodziny i opiekunów[8] + płyta edukacyjna DVD, Fundacja Hospicyjna, Gdańsk 2012; Krzyżanowski D., Payne M., Fal A. (red.) Ból i cierpienie - ujęcie interdyscyplinarne, Presscom, Wrocław 2013; Krajewska-Kułak E., Dzierżanowski T., Krzyżanowski D., Cybulski M. Opieka paliatywna: poradnik dla lekarzy i pielęgniarek rodzinnych oraz rodzin pacjentów[9], Difin SA, Warszawa 2018.

Staże naukowe[edytuj | edytuj kod]

Odbył staże naukowe w Klinice Opieki Paliatywnej, Anestezjologii i Intensywnej Terapii Onkologicznej pod opieką profesora dra hab. Jacka Łuczaka[10] (2002), Zakładzie Medycyny Paliatywnej Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku pod opieką prof. dr hab. n. med. Krystyny de Walden-Gałuszko (2004), wizytował Calvary Hospital and Hospice Bronx NY USA pod opieką Dr Sherry Schachter[11], kierowniczką Berevement Services Calvary Hospital (2006).

Administracja publiczna[edytuj | edytuj kod]

Pracował jednocześnie jako Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa opieki paliatywnej oraz Konsultant w Wojewódzkiej Radzie do spraw Potrzeb Zdrowotnych dla Województwa Dolnośląskiego w latach 2016-2018. Od lutego 2019 r. był przedstawicielem Marszałka Województwa Dolnośląskiego w Wojewódzkiej Radzie do spraw Potrzeb Zdrowotnych. Jako przedstawiciel Marszałka Województwa Dolnośląskiego (do 31.07.2022 r.) współpracował także jako członek grupy roboczej ds. zdrowia w ramach przygotowań do VII Szczytu Politycznego Partnerstwa Odry (od listopada 2021 r.); członek Komitetu Sterującego w Ministerstwie Zdrowia do spraw koordynacji interwencji EFSI w sektorze ochrony zdrowia (od lutego 2020 r.). Członek Zespołu do spraw ochrony zdrowia i polityki społecznej Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego Województwa Dolnośląskiego (od maja 2020 r.).

Działalność w towarzystwach naukowych[edytuj | edytuj kod]

Jest współzałożycielem i byłym członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie, członkiem Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Opieki Paliatywnej, członkiem Polskiego Towarzystwa Zdrowia Publicznego oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego.

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Współpraca z instytucjami Kościoła Katolickiego[edytuj | edytuj kod]

Współzałożyciel i członek (sekretarz) Komitetu Bioetyki Prowincji Polskiej Zakonu Szpitalnego Św. Jana Bożego w l. 2015-2018. (Powołanie: Prowincjał Prowincji Polskiej Zakonu Szpitalnego św. Jana Bożego – Dekret nr 26 z 29 kwietnia 2016 r.). Współtworzył zalecenia ogólne dotyczące kwestii bioetycznych w szpitalach i ośrodkach pomocy społecznej prowadzonych przez Zakon Bonifratrów. Konsultor Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia i Chorych przy Konferencji Episkopatu Polski (od marca 2018 r.). Współpracownik edukacyjny w zakresie aspektów ochrony zdrowia dla kapelanów szpitalnych na zaproszenie Diecezji i Krajowego Duszpasterza Służby Zdrowia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na mocy uchwały nr 5557/VI/22 Zarządu Województwa Dolnośląskiego z dnia 27 czerwca 2022 r.
  2. Praca ta została opracowana pod kierunkiem naukowym prof. dr hab. Alicji Chybickiej (recenzenci: prof. dr hab. Danuta Zwolińska i prof. dr hab. Krystyna de Walden-Gałuszko).
  3. Na mocy uchwały VII/142/19 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z 25 kwietnia 2019 r.
  4. Na mocy uchwały VII/143/19 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z 25 kwietnia 2019 r.
  5. Powołany Zarządzeniem Marszałka Województwa Dolnośląskiego nr 60/2019 z dnia 25 czerwca 2019 r.
  6. Na mocy uchwały VII/436/20 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z 30 kwietnia 2020 r.
  7. Przewlekle chory w domu. Poradnik dla rodzin i opiekunów [online], Księgarnia Fundacji Hospicyjnej [dostęp 2022-05-16] (pol.).
  8. Przewlekle chore dziecko w domu [online], Księgarnia Fundacji Hospicyjnej [dostęp 2022-05-16] (pol.).
  9. Opieka paliatywna. Poradnik dla lekarzy i pielęgniarek rodzinnych oraz rodzin pacjentów [online], Księgarnia internetowa Wydawnictwa Difin [dostęp 2022-05-16] (pol.).
  10. Medycyna bólu - Polskie Towarzystwo Badania Bólu - Zmarł prof. Jacek Łuczak [online], ptbb.pl [dostęp 2022-10-16].
  11. Find the Best Therapists and Psychologists in New York, NY - Psychology Today [online], www.psychologytoday.com [dostęp 2022-10-16] (ang.).
  12. Życzliwi są wśród nas | Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu [online], www.umw.edu.pl [dostęp 2022-05-16].
  13. Nagrody im. św. Kamila [online], Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza [dostęp 2022-05-16] (pol.).
  14. Mój Dobry Anioł – Fundacja TVN [online], fundacja.tvn.pl [dostęp 2022-05-16] (pol.).