Dołhobyczów (gmina)
gmina wiejska | |||||||
Urząd gminy | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC |
0604022 | ||||||
Siedziba | |||||||
Wójt |
Grzegorz Drewnik (2014) | ||||||
Powierzchnia |
214,19 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość |
26,6 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy |
84 | ||||||
Tablice rejestracyjne |
LHR | ||||||
Adres urzędu: ul. Spółdzielcza 2a22-540 Dołhobyczów | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa | |||||||
50°35′12″N 24°02′01″E/50,586667 24,033611 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Dołhobyczów – gmina wiejska w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim.
W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie zamojskim.
Siedziba gminy to Dołhobyczów.
W roku 2014 otwarto przejście graniczne Dołhobyczów-Uhrynów.
Według danych z 31 grudnia 2010[4] gminę zamieszkiwało 5787 osób.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do 1905 roku gmina należała do powiatu tomaszowskiego[5].
W ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[6] dwa oddzielne fragmenty gminy Dołhobyczów z Piasecznem i Pawłowicami włączono do Związku Radzieckiego; przyłączono natomiast niewielki skrawek przedwojennej gminy Chorobrów między Honiatynem a Zaręką (las Rogalszczyzna i osada Dołhobyczów-Kolonia, należące uprzednio do Uhrynowa), który pozostał w Polsce. Skrawek ten wraz z Uhrynowem i Nuśmicami należał po wojnie do gminy Dołhobyczów[7].
Współczesna (od 1973) gmina Dołhobyczów obejmuje obszar ponad dwukrotnie większy niż przed II wojną światową. Jej składowe należały wówczas:
- do gminy Dołhobyczów w powiecie hrubieszowskim (woj. lubelskie) – Dołhobyczów, Gołębie, Honiatyn, Horoszczyce, Kadłubiska, Oszczów, Podhajczyki, Siekierzyńce, Uśmierz i Zaręka;
- do gminy Poturzyn w powiecie tomaszowskim (woj. lubelskie) – Witków, Wólka Poturzyńska i Żabcze;
- do gminy Waręż (1951–54 Hulcze) w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Białystok, Chochłów, Dłużniów, Horodyszcze, Hulcze, Kościaszyn, Lipina (bez południowo-zachodniej części), Liski, Liwcze, Majdan, Przewodów, Sulimów i Żniatyn oraz skrawek Waręża (obecnie eksklawa Oszczowa-Kolonii);
- do gminy Bełz (1951–54 Chłopiatyn) w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Chłopiatyn, Myców, Setniki i Wyżłów;
- do gminy Chorobrów w powiecie sokalskim (woj. lwowskie) – Dołhobyczów-Kolonia i las Rogalszczyzna;
- do gminy Tarnoszyn (1951–54 Ulhówek) w powiecie rawskim (woj. lwowskie) – południowo-zachodnia część Lipiny.
Ponadto współczesna gmina Dołhobyczów nie objemuje:
- Piaseczna, Piaseczna-Kolonii i Pawłowic, należących od 1867 do gminy Dołhobyczów, a włączonych w 1951 do ZSRR;
- Nuśmic i Uhrynowa (oprócz Dołhobyczowa-Kolonii i lasu Rogalszczyzna), należących w latach 1940–1951 do gminy Dołhobyczów, a w latach 1934–1940 do gminy Chorobrów, a włączonych w 1951 do ZSRR;
- Wereszyna, należącego w latach 1940–1951 do gminy Dołhobyczów, a w latach 1934–1940 do gminy Kryłów w powiecie tomaszowskim (woj. lubelskie) i w latach 1940–1944 do gminy Poturzyn; obecnie należy on do gminy Mircze w powiecie hrubieszowskim.
Obręb ewidencyjny Myców ma specyficzny kształt na południu, gdzie przyjmuje on formę haczyka okalającego od trzech stron Oserdów w powiecie tomaszowskim. W ten sposób cały ciąg granicy wschodniej do jej załamania ku zachodowi na wysokości Oserdowa należy do gminy Dołhobyczów i powiatu hrubieszowskiego[8]. W miejscu załamania granica państwa styka się z północną przedwojenną granicą miasta Bełz.
Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]
Na obszarze gminy znajduje się rezerwat przyrody Suśle Wzgórza chroniący stanowisko susła perełkowanego[9].
Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]
Według danych z roku 2002[10] gmina Dołhobyczów ma obszar 214,19 km², w tym:
- użytki rolne: 79%
- użytki leśne: 16%
Gmina stanowi 16,87% powierzchni powiatu.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Tab. 1. Dane demograficzne z 31 grudnia 2010[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 5787 | 100 | 2905 | 50,2 | 2882 | 49,8 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
27,02 | 13,56 | 13,46 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Dołhobyczów w 2014 roku[1].
Miejscowości[edytuj | edytuj kod]
Sołectwa[edytuj | edytuj kod]
Chłopiatyn • Chochłów • Dłużniów • Dołhobyczów • Dołhobyczów-Kolonia • Gołębie • Honiatyn • Horodyszcze • Horoszczyce • Hulcze • Kadłubiska • Kościaszyn • Liski • Liwcze • Myców-Wyżłów • Oszczów • Podhajczyki • Przewodów • Setniki • Siekierzyńce • Sulimów • Uśmierz • Witków • Zaręka • Żabcze • Żniatyn[2]
Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]
Mircze, Telatyn, Ulhówek. Gmina sąsiaduje z Ukrainą.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gmina Dołhobyczów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-14] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ a b BIP gminy, wykaz sołtysów
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Lublinie
- ↑ a b [https://web.archive.org/web/20120927033312/http://stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/L_ludnosc_stan_struktura_2010.zip Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2010 r. ; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast]. GUS. [dostęp 2015-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-27)]. (pol.).
- ↑ Archiwa
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku (rozdział II – Terytorium i podział administracyjny). Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, 2005.
- ↑ Myców w Geoportalu
- ↑ Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubelskiego, RDOŚ Lublin stan na 4 czerwca 2012. [dostęp 2014-02-09].
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).