Diecezja betlejemska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja betlejemska
Dioecesis Bethleemitanus
Ilustracja
Bazylika Narodzenia Pańskiego
Państwo

Królestwo Jerozolimskie

Siedziba

Betlejem

Data powołania

1109 (1099)

Data zamknięcia

1378, de facto 1223

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Łaciński patriarchat Jerozolimy

Współczesne położenie
Państwo

 Palestyna
 Izrael

Stolica tytularna
31°42′11″N 35°11′44″E/31,703056 35,195556

Diecezja betlejemska (łac. Dioecesis Bethleemitanus, fr. Diocèse de Bethléem) – historyczna rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Betlejem w Królestwie Jerozolimskim. Biskupi betlejemscy byli sufraganami łacińskich patriarchów Jerozolimy.

Obecnie istnieje tytuł biskupa betlejemskiego przyznawany biskupom tytularnym. Ostatnim tytularnym biskupem Betlejem był zmarły 1987 Louis-Séverin Haller CRA - opat Saint-Maurice d’Agaune.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Diecezja betlejemska powstała po sukcesie I wyprawy krzyżowej. W 1099 krzyżowcy mianowali pierwszego biskupa Betlejem Arnolfo. Diecezja została kanonicznie uznana w 1109 przez papieża Paschalisa II. W tym też roku diecezja betlejemska została połączona z diecezją Aszkelon tworząc diecezję betlejemsko-aszkelońską.

W 1223 przeniesiono siedzibę biskupią do francuskiego Clamecy. W 1378 papież Grzegorz XI utworzył diecezję Betlejem-Clamecy. Została ona zlikwidowana w 1801.

Od 1840 mianowani są biskupi tytularni Betlejem.

Biskupi Betlejem[edytuj | edytuj kod]

Biskupi Betlejem-Aszkelon[edytuj | edytuj kod]

  • Arnolfo (1099-1103) niekanoniczny
  • Aschetino (1110 – 1123?)
  • Anselmo (1132? – 1142?)
  • Giraldo (1147? – 1152?)
  • Raul (1155 – 1173)
  • Alberto (1177? – 1179?)
  • Rodolfo (? – 1191) następnie mianowany patriarchą Jerozolimy
  • Piero (1204? – 1205)
  • Tommaso (1207? – ?)
  • Rainierio (1210? – 1223?)

Biskupi tytularni Betlejem po 1840[edytuj | edytuj kod]

wszyscy biskupi tytularni Betlejem po 1840 byli opatami Saint-Maurice d’Agaune

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]