Denys Olijnyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Denys Olijnyk
Денис Олійник
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Denys Wiktorowycz Olijnyk

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1987
Zaporoże

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Informacje klubowe
Klub

SJK

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
Bukowyna Czerniowce
Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2008 Dynamo Kijów 3 (1)
2004–2005 Dynamo-3 Kijów 17 (1)
2005–2008 Dynamo-2 Kijów 52 (13)
2007–2008 Naftowyk Ochtyrka (wyp.) 14 (1)
2008 Arsenał Kijów (wyp.) 16 (4)
2009–2011 Metalist Charków 68 (21)
2011–2014 Dnipro Dniepropetrowsk 37 (9)
2014–2016 SBV Vitesse 56 (8)
2016–2017 SV Darmstadt 98 4 (1)
2017 Desna Czernihów 6 (0)
2018 Helios Charków 4 (0)
2018– SJK 43 (14)
W sumie: 320 (73)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
0000–2004  Ukraina U-17 26 (4)
2004–2006  Ukraina U-19 4 (0)
2007–2008  Ukraina U-21 18 (5)
2010–  Ukraina 9 (0)
W sumie: 57 (9)
  1. Aktualne na: 20.01.2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 28.09.2013.

Denys Wiktorowycz Olijnyk, ukr. Денис Вікторович Олійник (ur. 16 czerwca 1987 w Zaporożu, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Ukrainy.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zaporożu, rozpoczynał grać w piłkę nożną w Czerniowcach, gdzie występował w miejscowej drużynie Bukowyna Czerniowce jego ojciec znany napastnik lat osiemdziesiątych Wiktor Olijnyk. Jako 13 latek przyjechał w ze swoją drużyną, która wygrała turniej regionalny, do Kijowa na turniej finałowy spośród drużyn ulicznych. Jego grę zauważył znany trener Dynama Wiktor Kaszczej. On i zaprosił utalentowanego piłkarza do dynamowskiej akademii piłkarskiej. Bronił barwy kijowskich drużyn Zmina-Obołoń Kijów oraz Kijów-Schid. Początkowo grał w młodzieżowej kadrze Dynamo-3, Dynamo-2, a także w rezerwach. 15 sierpnia 2004 debiutował w Dynamie-3 Kijów, 20 czerwca 2005 w Dynamie-2 Kijów[1]. Do pierwszej drużyny został włączony na początku sezonu 2006/07. W podstawowym składzie Dynama Kijów zadebiutował 29 września 2006 w meczu o Puchar Ukrainy z Ołkomem Melitopol zamieniając w 62 minucie Mārisa Verpakovskisa i strzelając swojego pierwszego gola[2]. W Wyszczej Liże debiutował 28 października 2006 w meczu Dynama z FK Charkowem zamieniając w 89 minucie Florina Cernata[3]. W 2007 został wypożyczony do Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka a latem 2008 do Arsenału Kijów. W 2009 przeszedł do Metalista Charków. 11 lipca 2011 podpisał 3-letni kontrakt z Dniprem Dniepropetrowsk[4]. 26 maja 2014 przeszedł do SBV Vitesse[5]. W maju 2016 po wygaśnięciu kontraktu opuścił holenderski klub[6]. 9 sierpnia 2016 zasilił skład SV Darmstadt 98[7]. 5 października 2017 przeszedł do Desny Czernihów[8]. 31 grudnia 2017 opuścił czernihowski klub[9]. 15 marca 2018 został piłkarzem Heliosu Charków[10]. 26 lipca 2018 podpisał kontrakt z fińskim SJK[11].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jest zawodnikiem reprezentacji Ukrainy U-21, debiutował 6 października 2006 w meczu z Białorusią (3:0). Wcześniej grał w reprezentacji U-19 oraz w reprezentacji U-17.

25 maja 2010 debiutował w reprezentacji Ukrainy w wygranym 4:0 meczu towarzyskim z Litwą.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]