Danuta Steczkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Steczkowska
Wyżkiewicz
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1942
Pilzno

Data i miejsce śmierci

17 listopada 2020
Stare Budy Radziejowskie

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Danuta Steczkowska z domu Wyżkiewicz (ur. 6 lutego 1942 w Pilźnie koło Dębicy, zm. 17 listopada 2020 w Starych Budach Radziejowskich[1]) – polska nauczycielka śpiewu i muzyki, wieloletnia prowadząca Chór Chłopięco-Męski „Cantus”[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo spędziła w Duląbce koło Jasła. Była absolwentką Liceum Pedagogicznego dla Wychowawców Przedszkolnych w Jaśle. W 1964 ukończyła Studium Nauczycielskie w Krośnie i w tym samym roku podjęła pracę nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 1 w Stalowej Woli, gdzie pracowała do połowy lat 90. XX wieku. W 1967 poślubiła Stanisława Steczkowskiego. Wraz z mężem prowadziła w szkołach klasy chóralne według autorskiego profilu nauczania wzorowanego na Poznańskich „Słowikach”. Od 1978 wspólnie z mężem prowadziła Chór Chłopięco-Męski „Cantus”[2], który koncertował między innymi we Włoszech, Francji, Danii, Belgii, Holandii, Niemczech, Austrii, Luksemburgu i Czechosłowacji. Danuta Steczkowska była też założycielką zespołu Muzykująca Rodzina Steczkowskich, który wydał cztery płyty[3] i również koncertował w wielu krajach Europy[2].

W 2012 otrzymała odznakę zasłużony dla Województwa Podkarpackiego za zasługi dla regionu podkarpackiego[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Razem ze Stanisławem Steczkowskim miała dziewięcioro dzieci w tym Justynę i Magdę Steczkowskie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Gąsiorowski: Justyna Steczkowska pochowała mamę pół roku po jej śmierci! Nie spoczęła obok męża. se.pl, 2021-05-19. [dostęp 2022-06-29]. (pol.).
  2. a b c Zmarła Danuta Steczkowska. sztafeta.pl. [dostęp 2020-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-27)]. (pol.).
  3. a b Danuta Steczkowska. sejmik.podkarpackie.pl. [dostęp 2020-11-19]. (pol.).
  4. Tragedia w rodzinie Justyny Steczkowskiej. "Dziękuję Ci za wszystko, Mamuś". koscinski.dorzeczy.pl. [dostęp 2020-11-19]. (pol.).