Daniel Walewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Walewski
Herb duchownego
Data urodzenia

11 października 1751

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1820
Stróża

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Daniel Walewski herbu Kolumna (ur. 11 października 1751, zm. 14 grudnia 1820 w Stróży) – prezydent Trybunału Głównego Koronnego w 1783 i 1784 roku, archidiakon gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1815 roku, kantor gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1814 roku, kantor krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1793–1820, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej prebendy Rzerzawa do 1795 roku.

Syn chorążego piotrkowskiego Aleksandra i Elżbiety Męcińskiej.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.4, Gniezno 1883, s. 202-204.
  • Michał Kobierecki, Genealogia rodu Walewskich herbu Kolumna w XVII-XVIII w., w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica 72/2001, s. 126.
  • Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 14, 22.