Czesław Badowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel, wychowawca, leśnik |
Czesław Badowski (ur. 17 czerwca 1898 w Regowie Starym[1], zm. 17 listopada 1979 w Białymstoku) – polski nauczyciel, wychowawca i leśnik.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był najstarszym synem Konrada Badowskiego i Balbiny z domu Wosatko, bratem Zbigniewa Badowskiego i Kazimierza Badowskiego. Jego ojciec pełnił obowiązki zarządzającego dobrami Regów i miejscową stadniną koni arabskich.
W 1918 roku ukończył liceum (Polska Szkoła Średnia Macierzy polskiej) w Kijowie. W 1921 roku rozpoczął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na wydziale leśnym, które ukończył w 1925 roku z tytułem inżyniera leśnika. W czasie studiów, w akademiku mieszczącym się w tzw. "koszarach Blocha", miał miejsce incydent z udziałem Czesława Badowskiego i Stefana Grzebalskiego. Po ostrej wymianie zdań Grzebalski wystrzelił kilkukrotnie w stronę Badowskiego, na szczęście chybiając, po czym doszło do wymiany ciosów, w wyniku której Badowski otrzymał kilka ran zadanych rękojeścią rewolweru[2].
Na przełomie lat 1927/28 rozpoczął pracę jako wykładowca w Państwowej Średniej Szkole Rolniczo-Leśnej w Żyrowicach na Nowogródczyźnie. Prowadził zajęcia z mineralogii i geologii, zoologii, pomiaru drzew i drzewostanów, administracji oraz rachunkowości. W latach 1935 i 1936 opracował skrypt „Pomiar drzew i drzewostanów”, który służył uczniom jeszcze po II wojnie światowej w Zwierzyńcu. W szkole w Żyrowicach pracował aż do czasu rozwiązania szkoły, tj. do 17 września 1939 roku.
W czasie okupacji, razem z bratem Kazimierzem, Czesław zaczął zajmować się genealogią rodziny Badowskich herbu Sas. Wynikiem jego dociekań i badań było odtworzenie rodzinnego drzewa genealogicznego.
Mieszkając w Żyrowicach, Czesław Badowski pełnił też funkcję prezesa zarządu Związku Rezerwistów miejscowego koła w powiecie Słonik[3].
W 1945 roku Ministerstwo Leśnictwa powierzyło Czesławowi Badowskiemu zadanie zorganizowania Państwowego Gimnazjum Leśnego w Zwierzyńcu. Z tego zadania wywiązał się z powodzeniem. Pełnił też funkcję pierwszego dyrektora tej placówki oświatowej[4].
W 1948 roku podjął pracę jako nauczyciel w gimnazjum leśnym w Brynku, ale już w 1951 roku został pozbawiony, razem z innymi przedwojennymi nauczycielami, możliwości pracy w szkole. Całkowitej rehabilitacji doczekał się dopiero we wrześniu 1957 roku, kiedy to stwierdzono, że jego usunięcie ze szkoły było dla niego krzywdzące, a on sam miał "szczególnie wysokie kwalifikacje do zajmowania stanowisk w szkolnictwie leśnym"[5]. Pomimo rehabilitacji nie podjął już pracy w oświacie i aż do emerytury pracował jako główny inżynier białostockiego przedsiębiorstwa "Las"[6].
Czesław Badowski nie założył rodziny i zmarł bezpotomnie w Białymstoku w wieku 83 lat. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[7].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
15 września 2007 roku w Zespole Szkół Drzewnych i Ochrony Środowiska im. J. Zamoyskiego w Zwierzyńcu odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Czesławowi Badowskiemu[8]. Jego imię nosi też jedna ze zwierzynieckich ulic.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Akt urodzenia Czesława Badowskiego [online].
- ↑ Nasz Przegląd : organ niezależny R.3, nr 147 (30 maja 1925) [online].
- ↑ Okólnik Nr ... 1936, nr 7 (3 listopada) [online].
- ↑ Historia szkoły - Zespół Szkół Drzewnych i Ochrony Środowiska [online], zsdios.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).
- ↑ Szkoła w Żyrowicach [online], Technikum Leśne w Białowieży, 23 września 2020 [dostęp 2021-09-24] (pol.).
- ↑ Wspomnienie o mgr. inż. Czesławie Badowskim, „Sylwan”, 124 (09), 1980, ISSN 0039-7660 [dostęp 2021-09-24] (pol.).
- ↑ Nekrolog Czesława Badowskiego [online].
- ↑ Spotkanie po latach pierwszych wychowanków ZSDiOŚ - Powiat Zamojski [online], www.powiatzamojski.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).
