Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wojtkowej
A-342 z 23.10.1995[1] | |||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
parafia | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||||||||||||
49°34′18,8″N 22°33′09,4″E/49,571900 22,552600 |
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wojtkowej – drewniana dawna parafialna cerkiew greckokatolicka, wybudowana w 1910, znajdująca się w Wojtkowej.
W 1973 przejęta przez kościół rzymskokatolicki i użytkowana jako kościół parafialny w tutejszej parafii pw. Maksymiliana Kolbe.
Obiekt wpisany na listę zabytków w 1995 i włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew zbudowana w 1910 w tak zwanym ukraińskim stylu narodowym[2], w miejscu starszej, drewnianej cerkwi z 1752. Parafia należała do dekanatu dobromilskiego, do parafii należały filialne cerkwie w Jureczkowej i Nowosielcach Kozickich. Ufundowana przez Stanisława Nowosielskiego. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w od 1947 cerkiew pozostawała opuszczona, później użytkowana jako magazyn nawozów sztucznych. Remontowana w latach 1973–76, 1994 i 2002[3].
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew jest budynkiem drewnianym konstrukcji zrębowej, na kamiennej podmurówce, trójdzielnym, orientowanym, zbudowana na planie krzyża greckiego. Nad centralną częścią nawy kopuła na ośmiobocznym bębnie. Ściany pokryte szalunkiem z desek.
Wewnątrz dawne wyposażenie nie zachowało się. Ołtarz główny z drugiej połowy XVIII w. pochodzi z kościoła z Kąkolówki. Część wyposażenia współczesnego wykonał ludowy artysta Tadeusz Trojanowski[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Elewacja południowa 2007
-
Widok od strony południowej
-
Elewaja frontowa
-
Widok od strony północnej
-
Elewacja wschodnia
-
Dzwonnica
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2015-12-12] .
- ↑ Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2003, s. 195, 196. ISBN 83-89188-08-2.
- ↑ a b Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPATHIA, Rzeszów 2015, s. 184. ISBN 978-83-61577-68-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dmytro Błażejowśkyj – "Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828-1939)", Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X