Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża w Niżnym Nowogrodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża
5200708000
cerkiew przy pałacu biskupim
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 niżnonowogrodzki

Miejscowość

Niżny Nowogród

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

niżnonowogrodzka

Wezwanie

św. Sergiusza z Radoneża

Wspomnienie liturgiczne

25 września/8 października

Położenie na mapie Niżnego Nowogrodu
Mapa konturowa Niżnego Nowogrodu, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża”
Położenie na mapie obwodu niżnonowogrodzkiego
Mapa konturowa obwodu niżnonowogrodzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Sergiusza z Radoneża”
Ziemia56°19′24,3″N 43°59′14,6″E/56,323417 43,987389

Cerkiew św. Sergiusza z Radoneżacerkiew prawosławna w Niżnym Nowogrodzie, wchodząca w skład kompleksu zabudowań pałacu prawosławnych biskupów niżnonowogrodzkich, obok cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej oraz Wniebowstąpienia Pańskiego.

Cerkiew, a być może również monaster pod wezwaniem św. Sergiusza z Radoneża istniała na miejscu dzisiejszej przed 1621 i została zniszczona w czasie pożaru w 1701. Szczególną czcią była w niej otoczona ikona Obrazu Chrystusa Nie Ludzką Ręką Uczynionego. W 1838 architekt G. Kizewetter przeprowadził remont cerkwi, jednak zrujnowany budynek nie nadawał się do dalszego użytkowania liturgicznego. Car Aleksander II Romanow polecił budowę nowej świątyni w stylu staroruskim według projektu R. Kileweina. W 1869, po czteroletnich pracach budowlanych, obiekt został poświęcony.

Po rewolucji październikowej cerkiew została zamknięta i zaadaptowana na siedzibę nowogrodzkiego związku malarzy. Obiekt zwrócono eparchii niżnonowogrodzkiej i arzamaskiej w 2003 i wyremontowano. 4 listopada 2006 arcybiskup nowogrodzki i arzamaski Jerzy (Daniłow) uroczyście dokonał ponownego poświęcenia obiektu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]