Cecilia Lindqvist

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cecilia Lindqvist
林西莉 (Lin Xili)
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Anna Cecilia Norman

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1932
Lund

Data śmierci

27 września 2021

Zawód, zajęcie

sinolog, pisarka

Narodowość

szwedzka

Pieczęć 林西莉

Anna Cecilia Lindqvist (ur. 4 czerwca 1932 w Lund jako Anna Cecilia Norman; chiński pseudonim 林西莉, Lin Xili, zm. 27 września 2021[1]) – szwedzka sinolog, pisarka i fotografka. Wykładowczyni oraz autorka licznych książek na temat Chin.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lindqvist był uczniem wybitnego sinologa Bernharda Karlgrena, który jako pierwszy zastosował metody europejskiego językoznawstwa historycznego do języka chińskiego. Studiowała język chiński, historię i historię sztuki, a także grę na guqin.

W latach 1956–1986 była żoną szwedzkiego pisarza Svena Lindqvista, który w latach 1960–1961 pełnił obowiązki attaché kulturalnego w ambasadzie Szwecji w Pekinie.

Po powrocie z Chin wyjechała z mężem do Ameryki Łacińskiej, gdzie pracowała jako dziennikarka. W 1970 roku wrócili do Szwecji, a od 1971 roku Cecilia Lindqvist była nauczycielką w sztokholmskich liceach. Kiedy kilku uczniów poprosiło ją o naukę chińskiego, po otrzymaniu pozwolenia od ówczesnego szwedzkiego ministra edukacji Ingvara Carlssona przez dwa lata prowadziła zajęcia dla 21 osób. Następnie zabrała ich do Pekinu koleją transsyberyjską. Prawie wszyscy z nich pracują obecnie w Chinach.

W latach 1974–1989 Cecilia Lindqvist pisała książkę Hanzi Wangguo or the Kingdom of Characters (chiń. 漢字王國; pinyin Hànzì Wángguó). W 1994 roku rozpoczęła z kolei pracę nad książką o chińskim instrumencie strunowym qin (chiń. 古琴), która zajęła jej 13 lat[2].

Po uzyskaniu tytułu magistra filozofii Lindqvist została w 1989 roku profesorem sinologii. Pełniła tę funkcję aż do przejścia na emeryturę w 1997. W 2003 roku była profesorem wizytującym na Pekińskim Uniwersytecie Języka i Kultury[3] (BLCU; chiń. 北京语言文化大学; pinyin Běijīng yǔyán wénhuà dàxué).

Wybrane publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Kina inifrån (ze Svenem Lindqvistem, 1963)
  • Asiatisk erfarenhet (ze Svenem Lindqvistem, 1964)
  • Resa med Aron (1969)
  • Vad skulle Mao ha sagt? (ze Svenem Lindqvistem, 1979)
  • Kina nu (ze Svenem Lindqvistem, 1980)
  • Tecknens rike (1989)
  • Qin (2006)
  • Hanzi Wangguo or the Kingdom of Characters (1990)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sinologen och författaren Cecilia Lindqvist är död – blev 89 år [online], dn.se [dostęp 2021-09-29] (szw.).
  2. Cecilia Lindqvist, „ambassador” of Chinese culture – People’s Daily Online [online], en.people.cn [dostęp 2020-12-21] (ang.).
  3. a b c Författaren Cecilia Lindqvist är död [online], svt.se, 29 września 2021 [dostęp 2023-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2023-07-17] (szw.).
  4. Yumpu.com, Samfundet de Nios priser och pristagare [online], yumpu.com [dostęp 2020-12-31] (szw.).