Bogdan Kurant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Kurant
Data i miejsce urodzenia

13 września 1926
Łask

Data śmierci

28 maja 2013

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

chemik

Tytuł naukowy

doktor nauk chemicznych

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej Kawaler Orderu Grobu Świętego
Grób chemika Bogdana Kuranta na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Bogdan Kurant (ur. ok. 13 września 1926 w Łasku, zm. 28 maja 2013) – polski chemik, doktor nauk chemicznych, specjalista w zakresie chemii polimerów i polimerów włóknotwórczych, sekretarz generalny i członek honorowy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego (SITPChem) i Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT (FSNT-NOT), działacz kulturalny, znawca sztuki, dyrektor Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny urzędniczej. Jego ojciec był pracownikiem urzędu skarbowego. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Szarych Szeregów, zajmując się głównie kolportażem prasy podziemnej. W 1945 r., wstąpił do WP, biorąc następnie udział w forsowaniu Odry i operacji berlińskiej. Po zakończeniu działań wojennych podjął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. W trakcie studiów rozpoczął pracę w charakterze asystenta w Łódzkich Zakładach Przemysłu Włókienniczego „Anilana”, kierując tam laboratorium analitycznym i oddziałem produkcyjnym. Po ukończeniu studiów w 1951 r., rozpoczął pracę w Zjednoczeniu Przemysłu Włókien Chemicznych, a od 1962 r., pracował w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego, gdzie piastował funkcję naczelnika wydziału w Departamencie Techniki.

Od 1951 r., członek i aktywny działacz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. W latach 1959–1963 piastował funkcję prezesa Oddziału SITPChem w Łodzi. W latach 1966–2002 sekretarz generalny SITPChem. Współinicjator powstania 19-tomowej monografii przemysłu chemicznego w Polsce.

W 1971 r., ukończył półroczne studium historii sztuki na Uniwersytecie w Perugii. W 1976 r., uzyskał doktorat na Politechnice Warszawskiej. W latach 1981–1982 sekretarz generalny Naczelnej Organizacji Technicznej. W 1997 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła na Sejm w okręgu warszawskim z listy Ruchu Odbudowy Polski[1].

W latach 60-XX wieku, poznał chemika i kolekcjonera dzieł sztuki Zbigniewa Karola Porczyńskiego, z którym połączyła go wieloletnia przyjaźń. Był wieloletnim dyrektorem i kustoszem Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II w Warszawie. Wyróżniony Złotym Medalem Prymasowskim „Za zasługi dla Kościoła i Narodu Polskiego”.

W 1955 r. otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej[2]. W 2008 r. został przyjęty do Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie[3].

Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-4-4)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybory 1997. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-09-24].
  2. M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450
  3. Jerzy Bielecki. Bożogrobcy na ziemiach polskich (1163–2013). „Częstochowskie Studia Teologiczne”. XLI, s. 20, 2013. Częstochowa: Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Regina Poloniae”. ISSN 0137-4087. [dostęp 2023-09-15]. 
  4. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]