Bekmania robaczkowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bekmania robaczkowata
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

bekmania

Gatunek

bekmania robaczkowata

Nazwa systematyczna
Beckmannia eruciformis Host.
Icon. Descr. Gram. Austriac. 3: 5 1805
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Bekmania robaczkowata (Beckmannia eruciformis) – gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych (traw). Występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Europie oraz w zachodniej i północnej Azji, jako gatunek introdukowany także w Europie Środkowej (Polska i Niemcy)[4]. W Polsce ma status zadomowionego antropofitu[5]. Znany jest z bardzo rozproszonych stanowisk, głównie we wschodniej części kraju[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kłoski
Kłosek
Pokrój
Roślina rosnąca w postaci rozłogowej, wysokości 1-1,5 m, o silnych, zgrubiałych międzywęźlach.
Kwiaty
Kwiatostan w postaci wiechy, w górnej części trójbocznie spłaszczony, z odcinkami zakończonymi 20 kłoskami usadowionymi w dwóch rzędach.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na łąkach podmokłych, często spotykana na stanowiskach mokrych, dobrze znosi okresowe zalewanie wodą. Gatunek charakterystyczny muraw zalewowych ze związku Agropyro-Rumicion crispi[7].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jako roślina pastewna jest wysoko ceniona[przez kogo?]. Posiada dużą zawartość kumaryny, która nadaje sianu charakterystyczny zapach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-21] (ang.).
  3. Beckmannia eruciformis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Beckmannia eruciformis (L.) Host, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-14].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 41, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 89, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1966