Aston Ignatius Chichester

Aston Ignatius Chichester

Data i miejsce urodzenia	22 maja 1879 Ostenda
Data i miejsce śmierci	24 października 1962 Rzym
wikariusz apostolski Salisbury
Okres sprawowania	1931 - 1955
arcybiskup Salisbury
Okres sprawowania	1955 - 1956
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	jezuici
Prezbiterat	21 września 1913
Nominacja biskupia	24 lutego 1931
Sakra biskupia	19 lipca 1931

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	19 lipca 1931
Konsekrator	Bernard Gijlswijk OP
Współkonsekratorzy	Adalbero Joseph Fleischer CMM, David O’Leary OMI
Konsekrowani biskupi Aloysius Haene SMB 1950 Francis William Markall SI 1956
Współkonsekrowani biskupi Adam Kozłowiecki SI 1955

Aston Ignatius Sebastian Joseph Chichester SI (ur. 22 maja 1879 w Ostendzie, zm. 24 października 1962 w Rzymie) – angielski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, jezuita, wikariusz apostolski i arcybiskup Salisbury.

Biografia

Młodość i prezbiteriat

Urodził się w Ostendzie, w Belgii, w katolickiej rodzinie pochodzącej z Devonu. Kształcił się w Mount St Mary's College w pobliżu Sheffield. W 1897 wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. 21 września 1913 przyjął święcenia prezbiteriatu i został kapłanem swojego zakonu. Pracował w kolegium w Wimbledonie oraz Beaumont College w Old Windsor, w obu jako nauczyciel i rektor.

W 1929 wyjechał na misje do Rodezji Południowej, gdzie według niektórych źródeł został prefektem apostolskim Salisbury.

Episkopat

24 lutego 1931 papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim Salisbury oraz biskupem tytularnym ubazyjskim. 19 lipca 1931 przyjął sakrę biskupią z rąk delegata apostolskiego w Afryce abpa Bernarda Gijlswijka OP. Współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Mariannhill Adalbero Joseph Fleischer CMM oraz wikariusz apostolski Transwalu David O’Leary OMI.

Był pierwszym kapłanem pracującym w Rodezji Południowej, który otrzymał nominację biskupią. Zaangażował się w afrykanizację rodezyjskiego Kościoła. W jezuickiej misji Chishawasha, w pobliżu Salisbury, założył seminarium duchowne kształcące rodzime duchowieństwo. Założył także pierwszą żeńską kongregację zakonną dla rdzennych sióstr. Na terenie swojego wikariatu otwierał liczne misje, szkoły i szpitale.

1 stycznia 1955 papież Pius XII erygował pierwsze rodezyjskie diecezje. Wikariat apostolski Salisbury został wówczas podniesiony do rangi archidiecezji. Tym samym bp Chichester został arcybiskupem Salisbury.

23 listopada 1956 przeszedł na emeryturę. Otrzymał wówczas od papieża arcybiskupstwo tytularne Velebusdus. Początkowo pozostał przy katedrze, później pracował jako kapelan podstołecznej Szkoły im. Marcina de Porrèsa w Martindale.

Jako ojciec soborowy wziął udział w pierwszej sesji soboru watykańskiego II. Podczas jego obrad przewrócił się na schodach Bazyliki św. Piotra i w wyniku doznanych obrażeń zmarł. Pochowany został w krypcie Towarzystwa Jezusowego na rzymskim cmentarzu Campo Verano.

W 2009 jego szczątki zostały ekshumowane i przewiezione do Zimbabwe. 14 marca 2009 odbył się jego ponowny pogrzeb w Chishawashe, na terenie której został pochowany.

Bibliografia

• Aston Ignatius Chichester [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-08-15]  (ang.).
• Archbishop Aston Sebastian Joseph Chichester. GCatholic. [dostęp 2023-08-15]. (ang.).
• Remains of Salisbury's first archbishop returned to Zimbabwe. Independent Catholic News. [dostęp 2023-08-15]. (ang.).