Antoni Biskupski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Biskupski
ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1890
Rogoźno

Data i miejsce śmierci

29 maja 1930
Gdynia

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

batalion rogoziński
15 Wielkopolska Dywizja Piechoty
80 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Antoni Biskupski[1] (ur. 12 grudnia 1890 w Rogoźnie, zm. 29 maja 1930 w Gdyni) – major piechoty Wojska Polskiego II RP, powstaniec wielkopolski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 grudnia 1890 w Rogoźnie, w rodzinie Franciszka i Antoniny Magdzińskich[2].

Ukończył gimnazjum w Rogoźnie, następnie uczył się w szkole dramatycznej w Warszawie. Po zakończeniu edukacji pracował w firmie handlowej swojego ojca. W latach I wojny światowej służył w armii niemieckiej i został trzykrotnie ranny.

Od 1 stycznia do 1 marca 1919 organizator i dowódca batalionu rogozińskiego w powstaniu wielkopolskim[2][3]. 15 lutego 1919 został mianowany podporucznikiem, a 6 marca tego roku wyznaczony na stanowisko dowódcy 1. kompanii 7 pułku strzelców wielkopolskich[2].

W 1923 roku był oficerem sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej 15 Dywizji Piechoty w Bydgoszczy, pozostając oficerem nadetatowym 61 pułku piechoty[4]. 18 lutego 1928 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 162. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W kwietniu 1928 został wyznaczony w 80 pułku piechoty w Słonimie na stanowisko oficera sztabowego pułku[6][7]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[8]. W marcu 1930 został przeniesiony na stanowisko oficera placu w Gdyni[9]. Zmarł 29 maja 1930 w Gdyni[10]. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Rogoźnie.

W rodzinnym mieście majora znajduje się ulica jego imienia.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 925. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Antoni II Biskupski”, w celu odróżnienia od dwóch innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko: tytularnego podpułkownika lekarza Antoniego Biskupskiego ur. 26 czerwca / 8 lipca 1870 roku oraz podpułkownika Antoniego I Biskupskiego ur. 16 września 1878 roku.
  2. a b c Biskupski 1925 ↓, s. IV.
  3. Polak (red.) 1993 ↓, s. 20.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 108, 299, 419.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928, s. 47.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 133.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 94, 184.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 211.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 106.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930, s. 312.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 101.
  12. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]