Annibale Bugnini
Arcybiskup tytularny Dioklei | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data śmierci | ||
Pronuncjusz apostolski w Iranie | ||
Okres sprawowania |
od 1976 do 1982 | |
Sekretarz Kongregacji Kultu Bożego | ||
Okres sprawowania |
od 1972 do 1976 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja | ||
Prezbiterat |
26 czerwca 1936 | |
Nominacja biskupia |
6 lutego 1972 | |
Sakra biskupia |
13 lutego 1972 |
Data konsekracji |
13 lutego 1972 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Annibale Bugnini (ur. 14 czerwca 1912, zm. 3 lipca 1982) – włoski arcybiskup ze Zgromadzenia Misji.
Współtwórca nowego rytu posoborowego w Kościele katolickim (obecnie: zwyczajnej formy rytu rzymskiego). W latach 1962–1965 przewodniczący Komisji Liturgicznej Soboru Watykańskiego II, zajmującej się przygotowaniem reformy liturgicznej. W latach 1972–1976 sekretarz kongregacji Kultu Bożego. Arcybiskup tytularny Dioklei[1]. W 1976 roku papież zwolnił go z posługi w Kurii Rzymskiej i powierzył misję nuncjusza apostolskiego w Iranie (Teheranie).
Wobec arcybiskupa Bugniniego wielokrotnie pojawiały się oskarżenia o związki z masonerią; czemu sam zainteresowany zaprzeczał[2].
Pisma[edytuj | edytuj kod]
- La riforma liturgica 1948-1975. CLV-Ed. Liturgiche, Roma 1983.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Catholic-Hierarchy. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).
- ↑ Michał Poradowski: Problemy II Soboru Watykańskiego. Masoneria w Kościele. Wrocław: 1996.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wywiad z ks.kan. Andrea Rose, konsultantem komisji ds. wdrażania reformy liturgicznej, w którym opowiada min. o udziale abp. Bugniniego w reformie liturgii.. forums.v3v.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-08)]. (ang.)