Andrzej Martyniuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Martyniuk
Data i miejsce urodzenia

7 października 1960
Pionki

Obywatelstwo

Polska

Informacje klubowe
Klub

Proch Pionki
AZS Częstochowa
Płomień Sosnowiec
Hutnik Kraków
Rembert Torhout
Knack Volley Roeselare
Mouscron
VC Lennik
VC Puurs

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Zakończenie kariery: 1993 r.

Andrzej Martyniuk (ur. 7 października 1960 w Pionkach) – polski siatkarz, reprezentant Polski, dwukrotny wicemistrz Europy (1981, 1983), mistrz Polski (1988, 1989) i Belgii (1990).

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczął w klubie Proch Pionki w 1975. W ekstraklasie debiutował w sezonie 1979/1980 w barwach AZS Częstochowa. od 1982 był zawodnikiem Płomienia Sosnowiec, od 1984 Hutnika Kraków. Z krakowskim klubem zdobył mistrzostwo Polski w 1988 i 1989, wicemistrzostwo Polski w 1987 i brązowy medal mistrzostw Polski (1986). W 1989 wyjechał do Belgii, występował m.in. w Rembert Torhout (1989–1991), z którym zdobył mistrzostwo Belgii w 1990, Knack Volley Roeselare (1991/1992), Mouscron (1992/1993), VC Lennik, VC Puurs.

W reprezentacji Polski debiutował 8 września 1979 w towarzyskim spotkaniu z Finlandią. Jego największym sukcesem było wicemistrzostwo Europy w 1981 i 1983. Wystąpił także na mistrzostwach świata w 1982 (6. miejsce) i 1986 (9. miejsce), mistrzostwach Europy w 1985 (4. miejsce) oraz Pucharze Świata w 1981 (4. miejsce) i Igrzyskach Dobrej Woli w 1986. Ostatni raz wystąpił w biało-czerwonych barwach 5 lipca 1987 w towarzyskim spotkaniu z Rumunią. Łącznie w reprezentacji zagrał w 240 spotkaniach, w tym 220 oficjalnych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.d. i m. w.
  • Polska siatkówka w liczbach, opracowanie statystyczne Władysław Zieleśkiewicz, wyd. Warszawa 2009
  • Krzysztof Mecner Mistrzostwa Polski w siatkówce 1929–2010 wyd. PLPS, Warszawa 2011