Aleksiej Antonow (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksiej Antonow
Алексей Антонов
Pełne imię i nazwisko

Aleksiej Konstantinowicz Antonow

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1912
Grodno

Data śmierci

9 lipca 2010

Wicepremier ZSRR
Okres

od 1980
do 1988

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Aleksiej Konstantinowicz Antonow (ros. Алексей Константинович Антонов, ur. 26 maja?/8 czerwca 1912 w Grodnie, zm. 9 lipca 2010 w Moskwie) – radziecki polityk, wicepremier ZSRR (1980–1988), członek KC KPZR (1971–1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1982).

1930–1935 studiował w Leningradzkim Instytucie Politechnicznym, po czym pracował w elektrowni w Leningradzie, a 1935–1936 był inżynierem biura projektowego Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. 1937–1942 inżynier elektryk, szef laboratorium i zastępca głównego konstruktora fabryki nr 379 w Leningradzie, 1942–1945 szef produkcji, główny inżynier i zastępca dyrektora fabryki lotniczej nr 179 w Moskwie, 1945–1953 główny inżynier i zastępca dyrektora fabryki lotniczej nr 218 w Leningradzie, a 1953–1957 fabryki nr 448 w Leningradzie. 1957–1958 główny inżynier Zarządu Przemysłu Lotniczego Sownarchozu Leningradzkiego Przemysłowego Rejonu Administracyjnego, 1958 szef tego Zarządu, 1958–1959 szef zarządu budowy agregatów tego Sownarchozu, 1959–1961 zastępca przewodniczącego, a 1961–1963 przewodniczący tego Sownrachozu. Od 19 września 1963 do 2 października 1965 przewodniczący Sownarchozu Północno-Zachodniego Rejonu Ekonomicznego, od 2 października 1965 do 19 grudnia 1980 minister przemysłu elektrotechnicznego ZSRR. Od 31 października 1961 do 30 marca 1971 zastępca członka, a od 9 kwietnia 1971 do 25 kwietnia 1989 członek KC KPZR, od 19 grudnia 1980 do 1 października 1988 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, równocześnie od października 1985 do października 1988 przedstawiciel ZSRR w RWPG, następnie na emeryturze. 1962–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 6 do 11 kadencji.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]