21 Zmotoryzowana Dywizja Strzelecka NKWD
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
23 czerwca 1941 |
| Rozformowanie |
28 sierpnia 1942 |
| Konflikty zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
siedem pułków zmotoryzowanych |
| Odznaczenia | |
 [1]
| |
21 Zmotoryzowana Dywizja Strzelecka NKWD (ros. 21-я мотострелковая дивизия НКВД) – jedna z dywizji piechoty wojsk NKWD z okresu II wojny światowej.
Została sformowana 23 czerwca 1941 w Leningradzie i przeznaczona dla współpracy z Nadbałtyckim Okręgiem Wojskowym Armii Czerwonej w nowych warunkach wojennych, tj. agresja niemiecka na Związek Radziecki. Wchodziła w skład 42 Armii.
1 września 1941 przekształcona w 21 Dywizję Strzelecką NKWD (niezmotoryzowaną) a ta znowu przekształcona w sierpniu 1942 w 109 Dywizję Strzelecką Armii Czerwonej.
W 14 Pułku Piechoty Wojsk NKWD należącym do dywizji służył Jewgienij Nikołajew początkowo jako snajper, a następnie jako śledczy Smierszu[2].
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- płk Michaił Panczenko[3].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 6 Pułk Strzelecki
- 8 Pułk Strzelecki
- 14 Pułk Strzelecki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nikołajew 2018 ↓, s. 17.
- ↑ Walter 2022 ↓, s. 247.
- ↑ a b Nikołajew 2018 ↓, s. 22.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jewgienij Nikołajew: Czerwony snajper. Wspomnienia z frontu wschodniego. Warszawa: 2018. ISBN 978-83-7773-968-6.
- John Walter: Snajper. Historia strzelców wyborowych. Warszawa: 2022. ISBN 978-83-8151-547-4.
- Heller M. (М.Я. Хеллер), Niekricz A. (А.М. Некрич): Historia Rosji 1917-1995 Utopia u władzy. 4 t. ISBN 5-87902-004-5.