1 Pułk Taborów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Pułk Taborów
1. Trainregiment
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1880

Rozformowanie

1910

Dowódcy
Pierwszy

płk Franz Lucan

Ostatni

płk Maximilian Haller

Organizacja
Dyslokacja

Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

tabory

Podległość

2 Brygada Artylerii

Pieczęć Pułku Taborów Nr 1

1 Pułk Taborów (Train.-Reg. Nr 1, TrR. Nr. 1) – pułk taborów cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

1 Pułk Taborów został sformowany 1 maja 1880 roku, w ramach przekształcenia dotychczasowej formacji (niem. Militär-Fuhrwesens-Corps) w rodzaj wojsk (niem. Train-Truppe)[1].

W latach 1880–1882 w skład pułku wchodził:

  • Sztab pułku oraz 1. i 2. Dywizjon Taborów w Wiedniu na terytorium podporządkowanym Generalnej Komendzie w Wiedniu,
  • 3. Dywizjon Taborów w Grazu na terytorium podporządkowanym Generalnej Komendzie w Grazu,
  • 13. Dywizjon Taborów w Zagrzebiu (niem. Agram) na terytorium podporządkowanym Generalnej Komendzie w Zagrzebiu[1][2].

Na przełomie 1882 i 1883 roku została przeprowadzona reorganizacja terytorialnych władz wojskowych, a wraz z nią wprowadzona nowa organizacja taborów. 1. Dywizjon Taborów został przeniesiony z Wiednia do Krakowa i włączony do 3 Pułku Taborów. Skład 1. Pułku Taborów został uzupełniony o dwa nowo utworzone oddziały. W 1883 roku, po przeprowadzonej reorganizacji, w skład pułku wchodził:

W latach 1889–1899 w skład pułku wchodził:

  • Sztab pułku i 2. Dywizjon Taborów w Wiedniu podporządkowany komendantowi 2 Brygady Artylerii,
  • 3. Dywizjon Taborów w Grazu podporządkowany komendantowi 3 Brygady Artylerii,
  • 13. Dywizjon Taborów w Zagrzebiu podporządkowany komendantowi 13 Brygady Artylerii,
  • 14. Dywizjon Taborów w Innsbrucku podporządkowany dyrektorowi artylerii w Innsbrucku,
  • 15. Dywizjon Taborów w Sarajewie podporządkowany komendantowi 15 Korpusu[4].

W 1895 roku 15. Dywizjon Taborów został podporządkowany dyrektorowi artylerii w Sarajewie, który był organem pomocniczym komendanta 15 Korpusu. Dyrektorowi artylerii podporządkowano również Komendę Inspekcji Taborów 1 Sarajewo (niem. Train-Inspicierungs-Comdo) z 2. i 3. Górskim Szwadronem Taborów oraz Komendę Inspekcji Taborów 2 Mostar z 1. i 2. Górskim Szwadronem Taborów (niem. Gebirgs-Train-Escad.)[5]. W 1898 roku szwadrony podległe Komendzie Inspekcji Taborów 1 otrzymały numery 2. i 6., natomiast szwadrony podległe Komendzie Inspekcji Taborów 2 otrzymały numery 1. i 4.[6]

W 1900 roku 15 Dywizjon Taborów w Sarajewie został wyłączony ze składu pułku i usamodzielniony[7].

W latach 1900–1910 w skład pułku wchodził:

W 1910 roku pułk został rozwiązany, a wchodzące w jego skład dywizjony zostały samodzielnymi oddziałami, podporządkowanymi bezpośrednio komendantom korpusów na terytorium, których stacjonowały:

Komendanci pułku[edytuj | edytuj kod]

  • płk Franz Lucan (1880 – 1 V 1887 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała majora[12])
  • ppłk / płk Johann Werner von Wehrold (1887 – 1891 → stan spoczynku)
  • płk Joseph Strosse von Hofwehr (1891 – 1 V 1896 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała majora[13])
  • ppłk / płk Ferdinand Müller (1896 – 1899 → stan spoczynku)
  • płk Franz von Köhler (1899 – 1 XI 1904 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała majora[14])
  • płk Maximilian Haller (1904 – 1910 → inspektor taborów w Wiedniu, 29 X 1911 mianowany tytularnym generałem majorem[15])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Militär-Schematismus 1881 ↓, s. 648.
  2. Militär-Schematismus 1882 ↓, s. 663.
  3. Militär-Schematismus 1883 ↓, s. 725.
  4. Schematismus 1890 ↓, s. 97, 99, 119, 121, 123, 791-793.
  5. Schematismus 1896 ↓, s. 115.
  6. Schematismus 1899 ↓, s. 139.
  7. Schematismus 1901 ↓, s. 139, 954.
  8. Schematismus 1901 ↓, s. 113, 115, 135, 137, 954.
  9. Schematismus 1909 ↓, s. 151.
  10. Schematismus 1910 ↓, s. 129, 131, 151, 153, 1081-1085.
  11. Schematismus 1911 ↓, s. 135, 137, 157, 159, 1085, 1087, 1107, 1109.
  12. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 108.
  13. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 181.
  14. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 90.
  15. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 63.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1881. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1880. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1882. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1881. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1889. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1888. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.