Przejdź do zawartości

152 mm haubica wz. 1938 (M-10)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
152 mm haubica wz. 1938 (M-10)
152-мм гаубица образца 1938 года
Ilustracja
152 mm haubica wz. 1938 (M-10) w Fińskim Muzeum Artylerii
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Zakłady Nr 172 w Motowilisze

Rodzaj

haubica

Historia
Prototypy

1937

Produkcja seryjna

19391941

Wyprodukowano

1522 szt.

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

152,4 mm

Długość lufy

L/20

Donośność

12 390 m

Prędkość pocz. pocisku

508 m/s (pocisk o masie 40 kg)

Masa

4550 kg (marszowa)
4150 (bojowa)

Kąt ostrzału

od -1° do +65° (w pionie), 50° (w poziomie)

Szybkostrzelność

2-4 strz./min

Obsługa

8-10 osób

Prędkość marszowa

35 km/h (szosy)
20 km/h (drogi nieutwardzone)

152 mm haubica wz. 1938 (M-10) (ros. 152-мм гаубица образца 1938 года, М-10) – radziecka haubica opracowana w 1938. Produkcję rozpoczęto w 1939 roku w Fabryce nr 172. Do końca roku wyprodukowano 4 egzemplarze, w roku 1940 – 685, a w 1941 – 833. Powstała również pewna liczba egzemplarzy z krótszą lufą, przeznaczonych do zastosowania w czołgach KW-2. Wkrótce po ataku Niemiec w 1941 haubica została wycofana z produkcji. Przyczyny tej decyzji nie są do końca jasne. Wśród możliwych powodów były trudności techniczne związane z produkcją tych dział i potrzeba ograniczenia ilości produkowanych typów do tych najbardziej niezbędnych. Następcą haubicy była 152 mm haubica wz. 1943 (D-1).

Haubice tego typu zdobyte przez wojska niemieckie były przyjęte do uzbrojenia Wehrmachtu pod oznaczeniem 15,2 cm sFH 443(r). Finlandia zdobyła 45 dział w 1941 i zakupiła 57 od Niemiec w 1944, wprowadzając je do służby pod oznaczeniem 152 H/38.