Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1,1,2,2-Tetrabromoetan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
1,1,2,2-tetrabromoetan
Inne nazwy i oznaczenia
TBE, sym -tetrabromoetan, tetrabromek acetylenu[1] , ciecz Muthmanna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C2 H2 Br4
Masa molowa
345,65 g/mol
Wygląd
żółta, lepka ciecz[1] o zapachu kamfory i jodoformu [2]
Identyfikacja
Numer CAS
79-27-6
PubChem
6588
InChI
InChI=1S/C2H2Br4/c3-1(4)2(5)6/h1-2H
InChIKey
QXSZNDIIPUOQMB-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki : dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2015-04-20]
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[5]
Zwroty H
H319 , H330 , H412
Zwroty P
P260 , P273 , P284 , P305+P351+P338 , P310 [3]
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP , zał. VI[5]
Silnie toksyczny (T+)
Zwroty R
R26 , R36 , R52/53
Zwroty S
S1/2 , S24 , S27 , S45 , S61
NFPA 704
Na podstawie podanego źródła[6]
Temperatura samozapłonu
335 °C[7]
Numer RTECS
KI8225000
Dawka śmiertelna
LD50 1200 mg/kg (szczur, doustnie)[3]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
1,1,2,2-Tetrabromoetan , TBE, C 2 H 2 Br 4 – organiczny związek chemiczny będący bromową pochodną etanu . Ma postać ciężkiej, żółtawej cieczy o zapachu kamfory i jodoformu . Nie rozpuszcza się w wodzie, jednak miesza się z wieloma rozpuszczalnikami organicznymi, m.in. etanolem , eterem dietylowym i chloroformem . Otrzymuje się go poprzez bromowanie acetylenu [2] .
TBE znajduje zastosowanie w mikroskopii oraz jako rozpuszczalnik[2] . Jest również tzw. cieczą ciężką (gęstość 2,97 g/cm³) stosowaną przy wzbogacaniu minerałów (metoda DMS, ang. dense-medium separation )[8] . Tym sposobem można przykładowo oddzielić kwarc (2,65 g/cm³) od hematytu (5,1 g/cm³) – minerał o gęstości mniejszej od TBE będzie unosił się na powierzchni cieczy, natomiast o gęstości większej, opadnie na dno[9] . Pożądaną gęstość tetrabromoetanu można otrzymać poprzez jego rozcieńczenie acetonem lub spirytusem mineralnym [8] . TBE stosuje się również w syntezie chemicznej, np. jako składnik katalizatora (źródło bromu) w procesie Amoco do otrzymywania kwasu tereftalowego [10] .
↑ Pomiar w fazie ciekłej, który może być obarczony dużym błędem.
↑ a b c d e f g h i Lide 2009 ↓ , s. 3 -468.
↑ a b c d sym -Tetrabromoethane , [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals , wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company , 2001, ISBN 0-911910-13-1 , OCLC 224225657 (ang. ) .
↑ a b c 1,1,2,2-Tetrabromoethane (nr 185574) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck ) na obszar Polski. [dostęp 2015-04-20]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki )
↑ Lide 2009 ↓ , s. 9 -58.
↑ a b 1,1,2,2-Tetrabromoetan , [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-20] (ang. ) .
↑ 1,1,2,2-Tetrabromoetan , międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego , Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2015-04-20] (pol. • ang. ) .
↑ Lide 2009 ↓ , s. 15 -21.
↑ a b Richard O. R.O. Bunt Richard O. R.O. , Dense-Medium Separation , [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry , Weinheim: Wiley‐VCH, s. 5, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang. ) .
↑ Henry E. H.E. Cohen Henry E. H.E. , Solid-Solid Separation, Introduction , [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry , Weinheim: Wiley‐VCH, s. 5, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang. ) .
↑ Richard J. R.J. Sheehan Richard J. R.J. , Terephtalic Acid, Dimethyl Terephtalate, and Isophtalic Acid , [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry , Weinheim: Wiley‐VCH, s. 2, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang. ) .