Wikipedysta:Jakub Stolarek/The Stone Tape

Stone Tape

Ilustracja
Kraj produkcji	Wielka Brytania
Język	Angielski
Produkcja
Produkcja	Innes Lloyd
Reżyseria	Peter Sasdy
Stacja telewizyjna	BBC Two

{{Program telewizyjny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "oryginalna nazwa" oraz "powiązane". Nieoczekiwana grafika: "grafika".

The Stone Tape (ang. Kamienna taśma) to spektakl telewizyjny wyreżyserowany przez Petera Sasdy'ego, z udziałem Michaela Bryanta, Jane Asher, Michaela Batesa i Iaina Cuthbertsona . Został wyemitowany w BBC Two jako bożonarodzeniowa opowieść o duchach w 1972. Łącząc aspekty science fiction i horroru, opowiada historię zespołu naukowców, którzy przenoszą się do nowego ośrodka badawczego w odrestaurowanej wiktoriańskiej rezydencji, która ma reputację nawiedzonej . Zespół bada zjawiska, próbując ustalić, czy kamienie budynku pełnią rolę nośnika zapisu wydarzeń z przeszłości (tytułowa „kamienna taśma”). Jednak ich śledztwo prowadzi jedynie do wyzwolenia mroczniejszej, bardziej złowrogiej siły.

Scenariusz Stone Tape został napisany przez Nigela Kneale'a, najbardziej znanego jako scenarzysta Quatermass . Zestawienie nauki i przesądów jest częstym tematem w pracach Kneale'a; w szczególności w jego słuchowisku radiowym You Must Listen z 1952 roku, o nawiedzonej linii telefonicznej, które jest godnym uwagi poprzednikiem The Stone Tape . Spektakl był również zainspirowany wizytą, którą Kneale złożył w dziale badań i rozwoju BBC, który mieścił się wówczas w starym wiktoriańskim domu w Kingswood w Surrey .

Film spotkał się z uznaniem krytyków w czasie emisji, do dziś pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej przerażających dzieł Nigela Kneale'a. Od czasu emisji, hipoteza szczątkowego nawiedzenia, według której duchy to zapis wydarzeń z przeszłości dokonany przez środowisko naturalne - stała się znana jako „teoria taśmy kamiennej ”.

Fabuła

Peter Brock ( Michael Bryant ) jest samolubnym i rozdrażnionym szefem zespołu badawczego Ryan Electrics . Jego zespół opracowuje nowy nośnik zapisu, który da firmie przewagę nad japońskimi konkurentami. Wprowadzają się do nowego obiektu w Taskerlands, starej wiktoriańskiej rezydencji, która została odrestaurowana do ich użytku. Po przyjeździe dowiadują się od zarządcy majątku Roya Collinsona ( Iain Cuthbertson ), że remont jednego z pokoi w Taskerlands nie został ukończony, a robotnicy odmówili pracy w nim, ponieważ podobno jest nawiedzony. Pokój z kamiennymi ścianami jest pozostałością po pierwotnym budynku, którego fundamenty sięgają czasów saksońskich. Reszta posiadłości została dobudowana na przestrzeni wieków.

Zaciekawieni naukowcy badają pomieszczenie i słyszą odgłosy biegnącej kobiety, po których następuje przejmujący krzyk. Jill Greeley ( Jane Asher ), wrażliwa emocjonalnie programistka komputerowa, ma wizję kobiety biegnącej po schodach w pokoju, upadającej, i prawdopodobnie umierającej.

Badając stare dokumenty, Collinson znajduje zapiski dotyczące młodej pokojówki, która zmarła w pokoju w 1890 roku i świdiaczące, że wcześniej przeprowadzono nieudane egzorcyzmy w posiadłości. Brock i Jill spotykają się na krótko z miejscowym proboszczem, który jest także archiwistą, któremu jednak nie udaje mu się odnaleźć zapisu egzorcyzmów.

Brock stawia hipotezę, że zjawisko to nie duch, ale zapisany w kamieniu obraz śmierci dziewczyny - tytułowa „kamienna taśma”, która może być nowym nośnikiem zapisu poszukiwanym przez zespół. Ich urządzenia naukowe nie są jednak w stanie wykryć żadnych dowodów na zjawiska, których doświadcza zespół, a różni członkowie zespołu w odmienny sposób odczuwają różnych zjawisk: większość z nich słyszy dźwięki, Jill widzi również obrazy, ale inny członek zespołu nie doświadcza bodźców sensorycznych. Jill wysuwa hipotezę, że „taśma” nie wytwarza rzeczywistego dźwięku ani światła, ale łączy się z ludzkim układem nerwowym podczas odtwarzania, aby stworzyć zmysłowe wrażenie dźwięku i obrazu, a niektóre osoby są na to bardziej wrażliwe niż inne. Przypuszcza, że nagrania są "odtwarzane" w momentach skrajnych emocji, działając jak rodzaj telepatii.

Podekscytowany możliwościami, jakie daje nośnik nagrań, który wykorzystuje zmysły osoby jako sposób nagrywania i odtwarzania, Brock i jego zespół wchodzą do pokoju. Badają pomieszczenie swoją technologią, mając nadzieję, że odkryją sekret „kamiennej taśmy” i będą mogli odtwarzać ją na żądanie. Brock jest pewien, że sekret tkwi w kamieniach z których zbudowane są ściany pokoju, ale nie znajduje przewidywalnej metody wyzwalania "taśmy". Pod rosnącą presją sukcesu, Brock używa wszystkich dostępnych instrumentów, ale Jill twierdzi, że obecność, którą czuła wcześniej, zniknęła, co najwyraźniej oznaczają, że „taśma” została wymazana. Porażka Brocka pogłębia się, gdy jego przełożeni sygnalizują, że stracili do niego zaufanie, zmuszając go do podzielenia się Taskerlands z konkurencyjnym zespołem badawczym pracującym nad nową pralką.

Rozgoryczony Brock nie chce już mieć nic wspólnego z kamienną taśmą. Lekceważy nalegania Jill, że wciąż można dowiedzieć się więcej o tym pokoju i jej rosnące obawy, że zatrzymanie ich badań jest niebezpieczne. Gdy Brock nakazuje zespołowi wznowić poprzednie projekty, ponownie zjawia się proboszcz, twierdząc, że odnalazł zapisy o nieudanych egzorcyzmach nie w 1892, ale znacznie wcześniej, w 1760, jeszcze przed wzniesieniem samej rezydencji.

Zdając sobie sprawę, że zjawisko zachodzące w pokoju jest znacznie starsze niż sama rezydencja, Jill teoretyzuje, że kamienna taśma może być wielokrotnie nagrywana, jak taśma magnetyczna;, a śmierć pokojówki była po prostu najnowszym i najwyraźniejszym zapisem. Kontynuując badania n własną rękę, Jill zdaje sobie sprawę, że śmierć pokojówki była zapisana na znacznie starszym nagraniu, pozostawionym wiele tysięcy lat temu. Brock w brutalny sposób dyskredytuje jej odkrycia i zmusza Jill do wzięcia dwumiesięcznego urlopu, aby uniemożliwić jej dalsze badania.

Wracając do pokoju po raz ostatni, zmysły Jill doświadcza obecności potężnej, złowrogiej siły ze znacznie starszego, "skasowanego" nagrania. Podobnie jak pokojówka umiera, w histerii spadając ze schodów.

Podczas śledztwa Brock próbuje zachować twarz, zrzucając winę na rzekomo niestabilną psychicznie Jill. Następnie nakazuje zniszczenie wszystkich badań Jill bez przeglądania ich. „Nawiedzony” pokój został uznany za zabytek przez stowarzyszenie chroniące, zabraniające rozwoju, niszczenia lub komercyjnego wykorzystania. Brock po raz ostatni odwiedza pokój i ku swojemu przerażeniu odkrywa, że kamienna taśma nagrała nowe, krystalicznie czyste nagranie - Jill krzyczącą jego imię, gdy umiera.

• Kamienna taśma na ekranie Screenonline Brytyjskiego Instytutu Filmowego
• Stone Tape w telewizji akcji
• Notatki w podkładce DVD autorstwa Kim Newman z British Film Institute