Skrzydła z retabulum ołtarza głównego kościoła parafialnego św. Bartłomieja w Kamionce Wielkiej koło Nowego Sącza, powstałe około połowy XV wieku, pozyskane do Muzeum Narodowego w Krakowie w 1909 roku, przedstawiają sceny z legendy św. Bartłomieja, patrona kościoła. Na lewym skrzydle umieszczono Nawrócenie króla Indii Polemiusza, po uzdrowieniu jego córki-lunatyczki i wypędzeniu bożka-demona, oraz –niżej – pierwszą fazę męczeństwa świętego, tj. obdzieranie go ze skóry. Narracja obrazowa postępuje tu za Złotą legendą (łac. Legenda aurea), niezwykle popularnym w średniowieczu zbiorze żywotów świętych autorstwa dominikanina Jakuba de Voragine (zm. 1298). Na rewersie tego skrzydła umieszczono przedstawienie św. Katarzyny. Obrazy skrzydeł przechowały się w barokowych ramach, w które włączono – ujęte w kartuszowo-zwijany ornament (rollwerk) – popiersia proroków (tu: Daniel).

Mamy tu do czynienia z jednym z nielicznych retabulów ołtarzowych o poświadczonej proweniencji, wcześnie notowanym przez przekazy źródłowe, które ponadto informują nas o wyglądzie przepadłej części środkowej. Przedstawiono tam trzech świętych: Bartłomieja (w centrum) oraz Jana Chrzciciela i Piotra (po obu stronach patrona kościoła w Kamionce Wielkiej). (Wojciech Marcinkowski)